Online Üye
Online Ziyaretçi
“Bedende baş ne ise, imanda da sabır aynıdır. Başsız beden olmayacağı gibi, sabırsız da iman olmaz.” (Hz. Ali)
Sabır nedir, ne işe yarar, nasıl elde edilir?..
Sabretmek ne derece mümkündür?..
Hangi hallerde sabır gereklidir?..
Bu soruları çoğaltabiliriz!...
İnsanın ahvali, şartlara göre sürekli değişkenlik arz ettiğinden dolayı; başarılı olduğu, başarısız olduğu, korktuğu, heyecanlandığı, paniklediği, endişelendiği, tırstığı, aceleci davrandığı veya oralı olmadığı, kimi zaman da çaresiz kaldığı anlar olabilmektedir!..
İşte tam da böyle bir halet-i ruhiye içerisindeyken devreye sabır dediğimiz “direnç” girmektedir!..
“Acele işe şeytan karışır.”
“Öfkeyle kalkan zararla oturur.”
“Sabreden derviş, muradına ermiş.” gibi vecizeler adres olarak sabrı göstermektedir.
ki, bu da her yiğidin kârı değildir!..
Özellikle, insanların burnundan soluyup çatacak yer ve kavga edecek kişi aradığı günümüzde makul düşünüp sakinleşmek öyle çok da kolay değildir!..
İnancımız açısından meseleye baktığımızda:
“Yalnız sabredenlere, mükâfatları hesapsız ödenecektir.” (Zümer Suresi, 10) ayetinde sabrın ne kadar önemli bir eylem, iş ve ibadet olduğu açıkça görülmektedir!..
“Her söz için doğruluk, her doğruluk için iş, her iş için de sabır gerekir.”
"Sabır üçtür: Musibetlere karşı sabır, taatte (kullukta) sabır, günah işlememekte sabır. Kim kaldırılıncaya kadar musibete güzelce sabrederse Allah ona 300 derece yazar. Her iki derece arasında gök ile arz arasındaki mesafe kadar yücelik vardır. Kim de taatte sabrederse Allah ona 600 derece yazar. Her iki derece arasında yerlerin başladığı hudutla, yerlerin bittiği son nokta arasındaki mesafe kadar yücelik vardır. Kim de masiyete (günaha) karşı sabrederse Allah ona 900 derece yazar. İki derece arasında yerlerin sınırı ile Arş'a kadar olan mesafe arasındaki yücelik vardır." (Kütüb-i Sitte Terc. ve Şerhi, 9/538)
Buradan da anlaşılıyor ki, Müslümanlığı yaşamak ancak sabırla mümkündür!..
O halde, Sabrı öğrenmenin temelinde durumları gözümüzde çok büyütmemek ve aceleye getirmemek yatıyor. Sakinlik beraberinde sabrı getireceğinden; telaş da haliyle sabrı bir o kadar uzaklaştırır. O yüzden bir şeyleri bilinçsizce hızlandırmaktan bir an önce vazgeçmelidir!..
Genelde gün içinde elde olmayan sebeplerden kaynaklanan aksi durumlar karşısında yapılması gereken temel şey; olayı büyütmemek ve dramatikleştirmemektir belki. Sonuçta yapacak bir şey yok; durum sizin elinizde değil… Hemen sakin olup olaya pozitif açıdan bakmaya çalışmalıdır!..
Olabilir; bazı durumlar karşısında elden hiçbir şey gelmez. Bu gibi yapabileceğimiz hiçbir şeyin olmadığı durumlarda tuttuğunuzu bırakabilirsiniz! Biliyoruz, söylemesi çok zor, ama “dünyanın sonu değil ya?”
Madem elden bir şey gelmiyor; zihni, bedeni, duyguları başka bir şeye yönlendirip ondan ders almak ve bu dersin sonraki durumlarda yolumuzu belirleyeceğini kendimize hatırlatmalıyız. Unutmayalım ki, "Sabrın sonu selamettir!"
Aslında sabır; inancımızı yaşamaya çalışırken önümüze çıkan engelleri aşma noktasında bir çaba ve gayretin içerisinde olmak demektir.!..
Sabır, yılmamak ve direnmek demektir!..
Sabır, geri adım atmayıp ileri gidemese bile sabit kalabilmektir!..
Sabır, zafer demektir!..
Sabır bir olay karşısında ilk olumlu tepkinin adıdır!..
İşte Oruç ayı Ramazan, tam da sabrımızı bilemenin mevsimidir; zira “oruç sabrın yarısıdır” ve sabır ise metanetle, kararlılıkla hedefi adımlamaktır!..
Bu mübarek Ramazan ayının sabrımızı bileyip arttırması dileğiyle!...
MFK