Online Üye
Online Ziyaretçi
İman
yolunda yürümedin bak yalnız kaldın
Kendi
arzun için yolumu çevirdin beni sattın
Ayıkamadım
seninle kaldım yanıldım
Bir
yalan içine binlerce yalan kattın
Beni
dörderdin ezen yok eden çarkında
Nasıl
ben olamadın farkında
İman
geçiyor çağırıyor iken yakınımda
Ayıkamadım
seninle kaldım yanıldım
Bir
yalan içine binlerce yalan kattın
Beni
kandırdın vardı ağzın sanki kulaklarında
Günah
deryasına daldırdın beni dalgınlığımda
Seninle
olamamak gerekir demişti Rahman Kur’an’da
Ayıkamadım
seninle kaldım yanıldım
Bir
yalan içine binlerce yalan kattın
Beni
egomla kandırdın dedin sensin fikrinle seçmece
Namaz
niyazdan uzak durdurdun yaklaştırmadın kendince
Kendi
fikrimden uzaklaştım seninle oldum kaldım böylece
Ayıkamadım
seninle kaldım yanıldım
Bir
yalan içine binlerce yalan kattın
Derece
derce düşürdün çirkefli çamura öylece
Seninle
gezerdim sahteliğinle ben gündüz gece
Seninle
yalanlarınla bildim sanırdım sözlerim bilgece
Ayıkamadım
seninle kaldım yanıldım
Bir
yalan içine binlerce yalan kattın
Kul
Mehmet’im ayıktım işin gücün düzmece
Ben
birden Rahmanın yardımıyla ayıktım dün gece
Rahmanın
yardımıyla imanı yazdım gönlüme hece hece
Olan
sana oldu ezildin benden fazla neticede
Ayıktım
Rahman ile kalacağım bundan böyle istemesen de
Alnımda
secde izi ile dolaşacağım artık sana hoş gelmese de
Mehmet
Aluç (Kul Mehmet)