Cefakar Bir Anneydi O Kadın
Koşarken uçsuz ovalarında Mezopotamya’nın,
Yitirmişti çocukluğunu,
Ve güneşi okşarken çıplak elleri,
Yalın ayaklarına batan diken canını yakmıştı,
Keselenmişti hayatın kiri,pası,
Omuzlarına bir yük olmuştu,
Gencecik yaşında,
Oysa onunda hayalleri vardı,
Dikerken mavi gök yüzüne,mavi gözlerini,
İkizi gibi hava atardı,
Beyaz bulutların arasındaki maviye,
Bir bir acılara şahit olmuş
Çektiği çileye nöbet tutmuş gözleri,
Ne sevdası vardı belki
Ne umutlar beslemişti kim bilir,
Belkide tutmayan dilekleri vardır haktan dönen,
Şimdi gençliğini yitirmiş,
Terk edilen yapayanlız kalmış,
O küçücük hayallele mutlu olana mavi çocuk,
M,Kılıçel
(
Cefakar Bir Anneydi O Kadın başlıklı yazı
M.Kılıçel tarafından
31.05.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
