Online Üye
Online Ziyaretçi
Anlatamam
içimde sensizleşen duyguyu
İçimdeki
kaleler birer birer düşüyor
Artık
çözemez oldum yanlışı ve doğruyu
Bırak
tenim üşüsün; ruhum bile üşüyor
Tüylerim
diken diken ayaklandı halime
İçimden
bir an bile öfke yoktur zalime
Doğru
demek gelmiyor herkes gibi maluma
Yoksullaştı
yüreğim aklım buna şaşıyor
Tükenirken
içimde sevgi umut ve sevda
Bedenim
ceset olmuş bitmiş ruhumda kavga
Ben
bir umut beklerken aklımsa başka avda
Şeytan
girmiş içime kin ve nefret saçıyor
Sensiz
yoksul yüreğim sen gibi sen olayım
Gerekse
Kâf dağından gidip, beni alayım
Silindi
bütün ömrüm şimdi küçük balayım
Sevdamın
fırınında bak benliğim pişiyor
Mustafa
Göktekin