Online Üye
Online Ziyaretçi
Tanıklığında meleklerin
imzaladım son beyanatımı.
Issız bir gecenin
ortasındayım;
Kifayetsiz ve durağan
olsa da seyri hayatın
Aldanma asla görüntüde
rol çalan
Onca izleğe…
Tek bir edim iken
mutluluk
Çelme çalan
Ömürden çalan
Çalıntı ve bağnaz ne
çok mefhum
İrdelenesi belki de
değerim yok
Şu küllük kadar
Boş bir imgenin son
harfiyim
Nasibini almış peşinen.
Şahidim sadece Tanrı
Ve dinleyen ne çok
işaret
Belki bir yıldırım
belki tek bir izlek
Düşen düşürülen
Sonunda yitip giden.
Ölümden korkardım
eskiden
Ölmekse güdümündeyim
inan ki
Hayaletlerin,
Gölgeler ne sırnaşık
bir bilsen
Kapıp koyuvermiş
kendini izbelerde
Nice muğlak yaratı
İnsan olmak ise biçilen
paye
Kaçıncı durak
soluklandığım.
Çala-kalem adımı
yazarken kader:
İşte geldi sıran sadece
sus
Ve itaat et.
Gülme yersen de yerden
yere
Asla susma, demek
olmasa da hakkım
Dileğim o ki bu sonudur
Çektiğim cezanın:
Nasıl bir külfetse
dayanamadığım.
Her daim şükür saklı
avuçlarımda
Görmesen de o sessiz
sıradanlığım değil mi
Farklı kılan hoş.
Kıymete binmez bir yoldaş
altı üstü
El üstünde tutacağım.