işte hayatım

hayatımın romanını yazmak istedim
vazgeçtim,
bilinmedi, bilinmesin diye
mısralara döktüm içimi
okuyan; alsın hayat demini diye

kırılan bendim
ders almazcasına
duygular zevkler gelecek istikbal benden aileme
çevremdekiler, bilmese de
ne yarandım eşe evlada ne de babaya kardeşe
hayat söyle ben mi yanlışım hata nerde

yapamıyorum;
şayet haksızlık hakkımsa bile
razı olurum, ya değilse 
yakışmaz mı haklısın demek bir kere 


anladım ama
kaçtı tren gelmez geriye
heyhat !
"ey be oğlum mustafa hiç mi anlamadın"
millet olmuş hep bana
bu seven yürek olduğu sürece sende
hak edersin elbet sen
sürünmeyi de

anlayamadığın yıllara
takılıp kalma
işin doğası tamamda
vallahi var ya orası hiç çıkmıyor aklımda


Bazen dedim
yalan yok diyecektim, hep bana!
oğlum; "değil senin harcın boş versene"
bir halk eden bilir birde ben
doğruluk ama her şeye rağmen doğruluk
fıtratımda


Mustafa Yılmaz (sertesenyel)
2015/Ankara
( İşte Hayatım başlıklı yazı Sertesenyel tarafından 26.05.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.