Hayatın torpido gözünde unutuldum

Kan içen gecelere azraille giriyorum

Zor zahmet taşıyorum bu bedeni

Anlamını kendi bile bilmiyor dünya

Kozmosa bir iltifatta benden şimdi;

Tam anlamıyla harika!

Bir dilim huzur için canım feda

Her saat ruhuma dakikalarla yokoluş hakim

Bir yola sapamadan daha; yolumu kaybediyorum

Bu berbat hikayede, bunu sonuna kadar hak ediyorum

Kötü zamanda dünyaya gelmek bu demek

Yemin ederim suçlu aramıyorum

Arasam da bulamıyorum

Anlaşılan benliğimle hesaplaşıyorum

İnan bana sisteminize ayak uyduruyorum

Derler geçer zaman düzelir herşey

Ortalıkta düzelmiş hiçbir şey yok !

Benden önce daha iyiydi, sonraya göre hayat

Büyüdükçe azalıyor yaşadıkça yoruluyorum

Rengarenk hayallerime, şimdi kefen giydiriyorum

Demezler mi suçun ne?

Bu kadar işkence niye?

Gün içinde acıları tekrar ediyorum

Birgün baş kaldırırsan bu ucube düzene

O zaman sende batarsın bu alemin bilmem neyine

Çek şimdi acını çekil bir köşeye

Senden tek istenen bu işte

 

Muammer GÜNDÜZ'ün Hiç, Hiç Oldun Mu? kitabından

 

( Yokoluş - Muammer Gündüz başlıklı yazı Okur_ tarafından 25.05.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.