BİZ KİRAZ AĞACI ÇOCUKLARIYDIK

Biz öyle kocaman ,

Devasa apartmanlardan hayata bakmadık.

Tek katlı ahşap evlerde,

  Mutluluğumuzu komşularımızla  paylaştık.

 

Çocukken elimizde ne tablet ,ne bilgisayar,

Sanal ortamda hiç oyun oynamadık.

Bilyelerimizi tokuşturduk, gazoz kapaklarımızı saydık

 

Biz  durum güncellemelerimizi , facebooktan  twiterdan  değil,

Her gün okul dönüşü,

Çıktığımız kiraz ağacının dalında ,

Birinci ağızdan yapardık.

 

Biz çıkara dayalı ilişkiler peşinde değil,

Koşsak koşsak, Münevver Teyze’nin kedisinin peşinden koşardık

 

Biz  babaya saygıyı sözde değil,

Kiraz ağacına çıktığımız için

 Yediğimiz dayakta ,

Of bile demeyerek

Özde gösterirdik, ağlasak da,sızlasak da  

 

Biz kıyafetleri rengarenk

Ama hayalleri sadece birer siluet

Çocuklar değil,

Mezarlık yolunu takip ederek,

Siyah önlükle okula giden,

Öğretmenin anlattıklarıyla kendine güzel hayaller çizen

Ve bu hayaller uğruna mücadele eden çocuklardık.

 

Biz  teknolojiden uzak ama  hayata daha  yakındık

Velhasıl kelam biz Kiraz ağacı çocuklarıydık

 

 

( Biz Kiraz Ağacı Çocuklarıydık başlıklı yazı nurşan tarafından 22.05.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.