Babama Japonya'yý Sevdiren Kadýn-6

“Babasýndan yeteri kadar beðeni ve takdir gören kýzlarýn dýþ dünya ile olan güvenini o kadar saðlamlaþtýrýr. Hatta bazen kýz çocuklarý babalarýný annelerinden bile kýskanýr olurlar. Bu geçici bir durumdur. Anlayýþla karþýlamak gerekir.”

“Genç kýzlarýn azarlanmasý onlarý daha fazla içlerine kapanýk yapar. Çocuklar, anne-babaya evrenleri yaratanýn bir emanetidir. Ona göre sahip çýkmak, ona göre eðitmek gerekir…” dedi.

Haya-San kadar Ai’nin de bu yabancý genç doktora da ýsýnmýþ, caný kaynamýþtý. Onda insaný kendine çeken bir týlsým vardý sanki… Ne kadar çok þey biliyordu bu adam. Kendinden o kadar emin görünüyor, o kadar doðal konuþuyordu ki… Yapmacýktan uzak, insaný kendine çeken bir yapýsý vardý. Dr. Safa’da her insana ilgiyle yaklaþmasý aradaki buzlarý eritiyor, yabancýlýklarý kýsa bir zamanda silip atýyordu.

Ýnsaný sýkan, aþýrýya kaçan hiçbir harekette bulunmuyordu. Sempatik, cana yakýn candan olmasý, sanki kýrk yýllýk dostlar gibi hareket etmesi kendini daha çabuk kabul ettirmiþti. Bu yabancýnýn konuk olarak kalmasý, kocasýnýn da biraz daha eþine, evine ve kýzýna vakit ayýrmasý için bir fýrsat olabilirdi. Birkaç saatlik hastane bekleyiþinden sonra hep birlikte eve dönmüþlerdi. Ai yatmak istememesine raðmen, Dr. Safa onu bir süre uyuyup dinlenmesi gerektiðine ikna etti.

Baþkan Hakura için ise artýk mesai bitmek üzereydi. Sekreteri arayarak önce kýsa bir bilgi verdi. Ve sekreterden arayanlarla alakalý bilgi aldý. Nüfus müdürlüðünden istemiþ olduðu bilgi gelmemiþti.

Sekretere “Müdür Beyi ara istemiþ olduðum dökümü mail adresime göndersin?” diyerek tekrar gitmeyi iptal etmiþ olduðunu ilan ediyordu. Baþkan “Ýster iseniz akþam yemeðini hep birlikte dýþarýda yiyelim,” dedi.

Dr. Safa bunun, Ai için uygun olmayacaðýný beyan etti. “Ama Hayâ-San’ý yemek için yormak istemez iseniz yemekleri eve isteyebilirsiniz,” dedi.

Baþkan Hakura “Bak bu iyi fikir, neden olmasýn,” dedi. Bu Hayâ-San için de bir deðiþiklik olurdu. Dr. Safa “Lavaboyu kullanabilir miyim?” dedi. Baþkan ona yol gösterdi. Hayâ-San da,  mutfaða geçmiþti.

Dr. Safa abdestini aldý, bir köþe çantasýndan çýkardýðý seccadesi üzerinde ikindi namazýný eda ediyordu. Dr. Safa’nýn yaptýklarý, açýk olan kapý aralýðýndan Hayâ-San dikkatini çekti. “Bu genç adam, öyle ne yapýyordu?”

Daha önce böyle bir þey gördüðünü hatýrlamýyordu. Diz çöküp gözleri kapalý olarak oturmasýna takýlýp kaldý. Yaptýklarýna bir anlam veremedi. Ama rastgele, baþýboþ yapýlan bir þey de olmadýðýna dair içinde bir kanaat uyandý.

Dr. Safa; Baþkan Hakura’nýn yanýna dönmüþ, sohbete dalmýþlardý. Gün batýmýna doðru balkonda güneþin batýþýný seyrediyorlardý. Hayâ-San kâselerde Ocha/yeþil çay ikram ederek, yaný baþlarýna oturdu. Onlar konuþurken, Hayâ-San daha çok Genç Doktorun her hareketini izlemeye almýþtý. O arada Ai yanlarýna döndü.

Hayâ-San “Kýzým dinlenmen gerekiyordu,” dedi. Ai “Boþ versene anne, daha sonra dinlenirim. Hem ben kendimi gayet iyi hissediyorum,” dedi ve babasýnýn yanýna sokularak kollarýný babasýnýn beline dolayarak baþýný ona yasladý.

Dr. Safa “Bu safhadan sonra Ai’yi yatmaya zorlamayýn. O vücudunun dinlenmesinden daha çok, ruhunu dinlendirmeye ihtiyacý var. Bizim ile birlikteyken de dinlenmiþ olacaktýr.”

Doktorun sözleri üzerine Hayâ-San sesini çýkarmadý. Hayâ-San kendi içinden konuþulanlarýn daha çok aile, sevgi ve baðlýlýk gibi konularýn üzerinde olmasýný arzuluyordu. Ai’nin yanlarýna geliþi bu imkâný vermiþ, Hayâ-San da kendini daha fazla germek zorunda kalmamýþtý.

Dr. Safa “Ruhun dinlendirilmesi bizim kültürümüzde olduðu kadar, sizinde kültürünüzde de fazlasýyla vardýr. Görüyorum Ai kýzýmýz sevgi eksikliði yaþamaktadýr. Daha çok sevilmeye, daha çok ilgi ve alakaya ihtiyacý vardýr. Bunu da haklý olarak en yakýnlarý olan sizlerden beklemektedir. Bundan daha doðal ne olabilir?”

“Biz insanlar ki iki yönlü bir varlýðýz. Birincisi maddi boyut dediðimiz vücut, beden ve onu kuþatan çevre ve mekânla ilintiliyiz. Ýkinci boyutumuz ise, ruh ve mana yapýmýzdýr.”

“Nasýl ki, yiyip-içip, giyinmekle maddi boyutun ihtiyaçlarýný karþýlýyor isek, ruhun da kendine göre doyurulmasý ve giydirilmesi gerekir. Belki o nasýl bir þey diyeceksiniz? Elbette siz de haklýsýnýz.”

“Ýnsanýn maddi boyutu bir damla su ile baþlar ki, temel ve özünde bu dünyaya ait maddi atomlardan müteþekkildir. Ama insaný insan yapan ise onun ruh boyutudur. Ruh ise madde ile açýklanamayacak kadar çok farklý bir yapýya sahiptir. Ýnsanlýk âlemi bunu yeteri kadar çözebilmiþ ve anlayabilmiþ deðildir. Metafizik özellikler taþýr ki, bu yapýyý analiz etmeye, fizikin veya fizik kurallarýnýn buna gücü yetmez.”

Hayâ-San “Ne kadar güzel þeyler anlatýyorsunuz. Ruhumuz konusunda bizi aydýnlatýr mýsýnýz?” dedi.

“Evrenler yarýlmazdan çok önce, ruhlar yaratýlmýþ ve yaratýcý ruhlara sormuþtu. Ben sizin rabbiniz/yaratýcýnýz deðil miyim? Ruhlar da yaratýcýya cevap vermiþlerdi “Galu bela/evet rabbimizsiniz,” diye... Onun içindir insan ruhlar âleminde verdiði bu söz yüzünden bir yaratýcýya baðlanmayý ve ona ibadet etmeyi ister. Ýnsanýn tapýnma ihtiyacý bu yüzdendir.”

Baþkan Hakura “Peki, ruhlarýn evrenlerden çok önce yaratýldýðýný söylüyorsunuz. Bu bilginin doðruluðu ve kaynaðý neredendir?”

...

Devamý Var

...

Ant-150515