Online Üye
Online Ziyaretçi
Sırtımı versem koca, o yıkılmaz dağlara
Dönülmez
ki de gönlü, viran olmuş bağlara
Koşardın
gençlik cahil, denilen o çağlara
Dünyada
bir nefeslik, yolmuş bende bilmedim
Ecel
gelince bekler mi hiç döşektekini
Beni
alma denir mi, al o eşiktekini
Gönlümdeki
o dünya, sevgisi hep boş geldi
Dünyada
bir nefeslik, yolmuş bende bilmedim
Dünya
değil ki bizim, yoktur onun tapusu
Merhametle
kurulu, gönül cümle yapısı
Yıkma
Rahmanım sığar, cümle açık kapısı
Dünyada
bir nefeslik, yolmuş bende bilmedim
Kul
Mehmet gülümse sen, bahar gelsin bağlara
Nazlı
yarla gülerek, çık onunla dağlara
Asık
suratlı olma, sen at uçurumlara
Dünyada
bir nefeslik, yolmuş bende bilmedim
Mehmet
Aluç