Dünyalık insanların birçoğu kirlenince,
Çok olanlarla değil tercihimle azdayım.
İfrat-tefrit uçlarla ruhlar zehirlenince,
Vasatı bulmak için en mutedil dozdayım.
Nefis-şeytan bir olup vicdanıma çıkıştı,
Mukadderat gereği yolum, iniş-çıkıştı,
Ömür boyunca çabam, selamete çıkıştı,
Madden olmasa bile manen biraz düzdeyim.
Esrarengiz olunca kimseyi çözemedim,
Can, mal, din, akıl, nesil güveni sezemedim
İstediğim yerleri gönlümce gezemedim,
Dışa açılamayıp içerimde gizdeyim.
İnsafı kuruyanlar insanda baş kertiyor,
Kanı kulak, burunla gözlerden fışkırtıyor,
Büyük olan şeytanlar fitneye kışkırtıyor,
Elim, kolum bağlanmış; yüreğimle közdeyim.
Zalimlerin yaptığı mazlumları yakıştı,
Kalbimden buğzetmek mi yalnız bana yakıştı?
Önüm-arkam baharsız; ya yazdı veya kıştı,
Arşa çıkar feryadım; avazımla tizdeyim.
Kalabalıkta yalnız, tek iken müzdahimim,
Hakk’la halvetim yoksa o halimle vahimim,
Fıtrata yaslanınca çalışıyor fehimim,
Beş vakit selamımla meleklerle hazdayım.
MFK