Babama Japonya'yý Sevdiren Kadýn-5

...

Baþkan Hakura “Özür dilerim, Ai yüzünden sizleri tanýþtýrmayý unuttum. Eþim Hayâ-San, bu da Tokyo üniversitesinden Doktor Safa… Aradýðýnýzda tesadüfen yanýmdaydý. Bir faydasý dokunur diye birlikte geldim.”

Kadýn endiþeli ve titreyen sesiyle “Doktor, kýzýma bir þey olacak mý?” derken, Dr. Safa “Erken bilgi vermeniz büyük ihtimal onu kurtaracaktýr. Korkmanýza gerek yoktur. Kýsa zamanda toparlayýp kendine geleceðini ümit ediyorum,” diyerek baþkanýn eþine moral vermeye çalýþtý.

Ai’yi Ayabe Þehir hastanesi acil servisine taþýmýþlardý. Dr. Safa ilgili doktora hasta ile ilgili bilgiler aktarmýþtý. Baþkan Hakura ve eþini oturtmuþ, kendisi de kýzlarýyla bizzat ilgilenmiþti. Genç Kýzýn midesi yýkanmýþ ve serum takýlmýþ olarak, bir süre müþahede altýnda tutmak için bir odaya almýþlardý.

Baþkan Hakura ve eþi de genç kýzlarýnýn yaný baþýndaydý. Kýzýn þuuru açýktý ve kendisindeydi. Dr. Safa “Evdeki ilaçlardan beþ on tane hap yutmuþ. Kýzýmýz baþkan babasýndan daha yakýn ilgi ve alaka istiyor,” dedi. Genç Kýz babasýnýn “Neden yaptýn kýzým?” sorularýna cevap vermedi.

Dr. Safa “Biz içeride Ai ile anlaþtýk. Bir daha yapmayacak. Ama baþkan babasý da bundan böyle kýzýyla daha sýk görüþecek… Ona daha çok vakit ayýracak… Babasý söz ver bakalým. Bundan sonra Ai’ye daha çok vakit ayýracak mýsýn?”

Baþkan Hakura “Ama benim sadece aileme deðil, topluma karþý da sorumluluklarým var… Ben onlarla ve onlarýn dertleri ile de ilgilenmem gerekiyor…” dedi. Dr. Safa “Elbette göreviniz gereði bu topluma karþý sorumluluklarýnýz vardýr. O göreviniz geçicidir. Ama babalýk ve kocalýk göreviniz ise kalýcýdýr. Baþkanlýk göreviniz sayýlý bir gün olduðu için sona erecektir. Kýzýnýza ve eþinize karþý olan sorumluluklarýnýz ölünceye kadar devam edecektir.”

“Bunlar da asla ihmal edilmeye gelemezler. Hiçbir þey buna engel de olmamalýdýr. Onlarý kaybederseniz her þeyinizi kaybetmiþ olursunuz Sayýn Baþkan…” dedi.

Dr. Safa’nýn konuþmasý Hayâ-San’ýn çok hoþuna gitmiþti. Kadýn yabancý genç doktordan hiç böyle bir tavýr beklemiyordu. Belki yýllardýr söylemek isteyip de kocasýna bir türlü anlatamadýklarýný o yabancý, birkaç cümle ile söyleyivermiþti. Yaþýnýn çok genç olmasýna raðmen mantýklý ve akýllýca konuþmasý ile gözünde ayrý bir deðer kazandýrmýþtý. Sade, bilgili ve çok akýllý birine benziyordu.

Söylemek istediklerini tereddüt etmeden ve çekinmeden olduðu gibi söylüyordu. Onun bu özgüven dolu halini hayranlýkla seyretti. Konuþmadan Ai’de çok etkilenmiþti. “Bu adam çok farklý bir adam,” diyordu. Ai yattýðý yerden doðrulmaya kalkýnca, Dr. Safa “Kolunuzda serum takýlý, aniden kalkmamalýsýnýz.”

Ai “Öyle bir konuþtunuz ki, Doktor Amca içimden sizi öpmek geldi. “Sizi öpebilir miyim?” dedi. Dr. Safa “Tabii ki öpebilirsiniz,” dedi Genç Doktor az kalsýn Azrail’in alýp götürmek üzere olduðu genç kýza yanaklarýný uzattý. Ai, doktorun yanaklarýna bir öpücük kondurdu.

Baþkan Hakura “Kýskandým. Bana yok mu?” dedi. Ai “Doktor Amcayý salmaz, en az iki gün bizimle kalmasýný ikna edersen öyle öperim,” dedi…

Baþkan Hakura “Ama kýzým, Belki Doktor Bey’in iþleri vardýr. Belki hiç zamaný yoktur,” dedi.

Ai, “Ben iþ-miþ anlamam, ikinizde iki gün iþe ara vereceksiniz ve benim ile vakit geçireceksiniz,” dedi.

Baþkan Hakura, Doktor Bey “Ýki gün bizim misafirimiz olur musunuz?” Dr. Safa “Acaba kalsam mý ki?” Ai; “Ama Doktor Amca oyunbozanlýk yapma…” diye söyleyiverince Baþkan Hakura “Desene siz içeride anlaþmýþsýnýz…” dedi.

Dr. Safa “Ai evet, senin için kalýyorum… Babaný da iki gün boyunca iþe salmýyoruz,” deyince; Ai, “Oleey… Oyayubi/yaþasýn…” diye baðýrdý. Anne Hayâ-San, nemli gözlerle gözleri önünde konuþulanlarý dinliyordu. Ai henüz on üç yaþýný yeni doldurmuþ, tek çocuklarýydý. Onu asla kaybetmek istemiyorlardý.

Gerek sosyoekonomik, gerekse ailelerin birden fazla çocuða yeterli ilgiyi gösterememe kaygýlarý, tek çocuklu aile saylarýnýn hýzla artmasýna sebep oluyordu. Bu kaygýlarý çocuðu koruyup kollama eðilimleri artýyor, çocuðun her isteðini yerine getirmek hatasý ile büyük hata ve çilelere muhatap olabiliyorlardý.

Her istekleri karþýlanan bir insan doyumsuz oluyor, çabuk býkýyor, paylaþmayý bilmiyor ve eleþtirilmekten hoþlanmayarak ve saldýrgan olabiliyorlardý. Böylelikle önlerindeki mutluluða giden yolu da týkamýþ oluyorlardý.

Hayâ-San Ýþlerin kendiliðinden yoluna girdiði için sessizce sevinç gözyaþlarý döküyordu. Bu adam da nereden çýkmýþtý karþýlarýna… “Buda onu korusun” diyordu.

Tam da Ai’nin hap yutarak intihar teþebbüsünde bulunduðu anda… Ai’nin hýrçýnlýklarý bir anda bitivermiþti sanki… Ai henüz on üç yaþýndaydý ama çok zeki bir kýzdý. Ergenlik çaðýna adým attýðý þu günlerde, stresli yaþamasýný normal görüyordu.

Dr. Safa “Baþkan Bey, her kýz babaya daha düþkün olur. Ai Haným kýzýmýz da babasýna aþýrý düþkün olmasý gayet doðaldýr. Siz de bilirsiniz ki, kýz çocuklarý yapýlarý itibarýyla, duygularýný ifade etmeye oðlan çocuklarýna göre daha açýktýrlar. Sevgilerini de, kýzgýnlýklarýný da daha çabuk ifade ederler.”

“Kýz çocuklarýnýn gözünde baba; daha çok dýþ dünyayý ifade eder. Bu ise kýz çocuklarýnýn çevresiyle daha erken iletiþim kurmasýný saðlar.  Baba-kýz iliþkileri ne kadar içten ve anlayýþlý olursa, ileride kuracaklarý evlilikleri daha rahat yürür. Bunu unutmamalýsýnýz…” 

...

Devamý Var

...

Ant-150515