Online Üye
Online Ziyaretçi
Ahval-i Manzara, hali pür melalimiz!
Her şey değişmektedir insan da insanlık da!
İrtibat elektronik, algımızı yitirdik!
Hiç kusura kalamayın, bitti Müslümanlık da
İsmen var ama cismen, ilgimizi yitirdik!
Sorsanız uygarlaştık ayak uydurduk çağa
Hazırlıksız olunca hep yakalandık çığa
Körü körüne taklit takıldık sosyal ağ’a
Papağana dönüştük bulgumuzu yitirdik!
Hafıza format olmuş silinmiş hep bellekler
Adeta esir almış aklımızı dillekler
Ağızlarından akmış yalanlarla, şelekler!
Medyayla yatıp kalktık, bilgimizi yitirdik!
Mazisini unutmuş, istikbale kaygısız,
Etrafına saldırgan, büyüklere saygısız.
Her köşede çığlık, var bunlara da duygusuz!
Gerçek ötesi bir hal, olgumuzu yitirdik!
İnsanlar bencil olmuş kimse demez ki buyur!
Gel sen bu hengamede, cılız sesini duyur!
Her şeyi söylemişti, Ecdadımız: “su uyur,
Düşman uyumaz” ancak yılgımızı yitirdik
Aşırı tüketime itildi toplumumuz
Her türlü istismarla ütüldü toplumumuz
Adeta paketlenip satıldı toplumumuz
Sıyıran sıyırana çılgımızı yitirdik!
Parçalanan çocuklar süzülen gözyaşları
Kimse umursamıyor koparılan başları
Sadece dedikodu münakaşa işleri!
Hissiyat alabora belgimizi yitirdik
Kurt çınara tadanmış içten yapar tornayı
Mikdadi: anlamazlar kes şu davul zurnayı
Seni duyan olmaz ki öttürsen de kornayı!
O hassas sivrisinek çalgımızı yitirdik!
Ozan Mikdadi