Sürecin zafiyeti mi aslolan verilen hükümler mi gýyabýnda kaderin çok uzaðýnda olmasýna raðmen yakýn addedilen ya da tam tersi.

Suretler mi gerçek olan yoksa o dirayetsizlik mi saklama telaþý ile dönenip duran. Saklamanýn mizacý ya da genelin irdeleyen ve yordayan o vasfý gizli saklý ya da zaman zaman ayan beyan.

Kifayetsizlik belki de çoðunun nazarýnda bu duygu saðanaðý ya da kozasýndaki týrtýl kelebek olmayý her daim erteleyen. Kim bilir tek güne sýðdýramama korkusu o bitimsiz hülyalarý ya da sýðýnaðýnda güven addedilen duyguya yüklediði anlam ve taným.

Seyri çok farklý þu döngünün ve anlam veremez iken kirli vicdanlarýn o yoz dürtüsüne ne malum gerçeklerin çarpýtýlmadýðý.

Duygular her ne kadar göreceli olsa da insan hep ayný Yaradan’ýn gözünde: Ne varsa malik olduðu ve tüm yetileri ile bir yanda eksikleri tek hesap vereceði merci her ne kadar akýl hocalarý o gýybet yüklü tutumlarý ile sürekli ahkam kesiyor olsa da…

Ýstismar edilmek ya da tarumar edilen benliðiniz.

Sevgi denen olgunun o yoz sanýsý çoðunun gözünde ve özünde.

Sýradan bir günün ya da sýradan bir mekanýn çarpýtýldýðý ve yansýtýlan her ne ise yansýyan o görüntü: Ne de olsa herkes gördüðü kadarýyla hüküm verme arzusunda.

An geliyor kitleniyorsunuz belki de açmamak arzusu ne de olsa açtýrma kutuyu söyletme kötüyü. Aslolan ise gerçekleri bilip bilmezden gelmek, görüp ve tanýk olmak umarsýzlýðýný sürdürmek bir yandan için için yanarken öfke ateþi ile. Her ne kadar addedilen farklý bir taný olsa da kolay mý sükuneti korumak en azýndan çabalamak ve sabretmek ki bir noktaya kadar.

Anlamsýz ve gereksiz ne varsa bir bir sunumu ömrün ve kendine paye veren onca insan makamlarýnýn ve dünyalarýnýn tek sahibi olarak görürlerken sefil kimliklerini. Ne kolaydýr ahkam kesmek hele ki ortada hiç bir neden yokken.

Hak iddia etmek ve sahiplenmek diðerlerinin yaþamlarýný ki bir baltaya sap olma telaþý ile daðlarýn tepesini kendine mesken edinmiþ.

Zafiyet belki de zaruret peki ya vicdan denen mefhum nerelerde?

Maneviyat denen boyutun ise hep ama hep göz ardý edildiði ama gelin görün ki dinin tüm gereklerini ifþa ettiklerinin bilinci ile nasýl da soylu ve yadsýmaz bir kimlikle boy gösterirler ön safta.

Eksiler ve artýlar kimin tekelinde olabilir ki ya da hangi kul iddia edebilir kusursuz olduðunu bir yanda duygusallýðý kötülerken inanýlmaz bir patavatsýzlýkla eþelerken topraðý bilmeden mezarlarýný kazdýklarýný üstelik sonsuza kadar orada azap çekecekleri gerçeðini göz ardý etmiþken.

Sonuç itibariyle kýsýtlý bir zaman dilimi bizlere tahsis edilen devran ya da ömür. Hangimiz iddia edebiliriz ki sonsuzluða tekabül eden bir zaman dilimi ile boyunduruðuna alacaðýmýzý gerek etrafýmýzdakileri gerekse Ýlahi Adalet’i aldatabileceðimizi.

Bugünün yarýnlarý var iken unutmamalý ki ebediyete intikal ettikten sonra tüm vicdanlar bir bir hesaba çekilecek her ne kadar an itibariyle birbirimizi yaftalayýp örselesek de üstelik ne söz ne de düþünce yeter ki niyeti bozuk bir düzen olsun pek çok insanýn müdahil olduðu.

Sorular, sorunlar ve alamadýðýmýz nice yanýt ki merak etme dürtüsü ne yazýk ki pek çok kiþide mevcut ve bitimsiz hatta biteviye.

Unutmamalý ki herkes sadece ve sadece kendinden mes'ul bir o kadar incitmeden ve yargýlamadan etrafýný. Ne özel ne de genel ama tek gerçek olan:  Vicdanlar ve yaþantýlar kimsenin ne tekelinde ne de ilgi alanýnda. Tek gereken ise sevgiye paralel saygý dolu birliktelikler bir o kadar art niyetsiz ve korkusuz yarýnlar maneviyatýn ýþýðý mütemadiyen yanarken ki karanlýðýn önü sadece bu ýþýkla açýlacaktýr yeter ki gönüller kalmasýn karanlýkta ne de olsa her gecenin bir bekleyeni var her seher vakti bitimsiz umutlarla üstelik.