Nemrut gölgelerin saflığında

O niyazın ki

Duyumsanan nahoş ve anlamsız

Salkım saçak

Tekil bir yadsımazlık küf bir mizaçla

Yoldan çıkmış iken vicdan

Haykırmak tek naif varsayım

Uzağında süregelen nice yalanla

Örtülü devran.

 

Varlığın yokluğu aslolan

Sakıncalı nice sanrı

Yüreğin kiri kadar

Batağında ömrün

Cebelleşirken şeytanla

Adı konmamış çok yazık

Dile gelmemiş çokça erdem.

O müphem sırdaşım,

Hibeli varlığı karanlığın

Kısık sesinde

Görünmez kem göze.

 

Bir adım uzağımda

İçinde ötelenmiş kırık bir yürek

Dışında kalma gayreti kirin pasın

Sıradan bir tecelli olsa gerek

Şükür ve sabır,

Hele ki acı ve gözyaşı;

Tek kanıt Yaradan’ın nezdinde

İspatı düşmez kimseye

Hele ki sevgiye uzak ise benlik.

 

Eş güdümlü tek olgu

Adını sen koy ey insanoğlu

Sıradan bir muafiyet

Adı kıdemli bir yalnızlık

Zinciri ardı ardına

Nazarında nefretin.

 

Uzağında kalmak adına

Cebelleşirken kara ruhunla

Şeytanın ve tüm menfi korkuların

Gıyabında nice sanrı

Kalmak adına pür-i pak

Fazla söze ne hacet

Ey eşref-i mahlukat

Sen ki sırdaş kara gölgelere…

( Adını Sen Koy... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 4.05.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.