Mum olsam yeter!

Dünyaya gelmedim menfaat için
Elmas elin olsun “cam” olsam yeter!
Şu ömür sermayem bir saat için ...

Akan şu zamanda “dem” olsam yeter!

Haz etmem kendimi övgüden yana,
Gözüm yok makama mevkiden yana,
Payımı alsaydım sevgiden yana.
Bir gönül evinde “dam” olsam yeter

Ferhat olup yol arasam Şirine,
Veya kendim olup başka birine,
Leylâ’yı arayan mecnun yerine.
Çölden esen sıcak “sam” olsam yeter!

Taş attım, yakışmaz elim şamara.
Bozuldu cihanda alim, ümera
Dolu dizgin gidip batmış çamura!
Şaha kalkanlara “gem” olsam yeter!

Doğrudur bu çizgi doğrudur bu hat!
Yazarım boş durmam oldukça sıhhat!
Doğruyu söylemek en büyük cihat!
Zalime bir zerre “gam” olsam yeter

Halkıma dil oldum duyguyu yazdım,
Sezip de duyduğum kaygıyı yazdım,
Hoş görü sevgiyi, saygıyı yazdım.
Sevgi çöllerinde “kum” olsam yeter!

Mikdadi’yim bir gün bu devran döner!
Millet birlik olur bu zulmü yener
Aydın günler gelir ışır bir fener
Yanıp da ışıtan mum olsam yeter!

Mikdat Bal


( Mum Olsam Yeter! başlıklı yazı Mikdadi tarafından 28.04.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.