Online Üye
Online Ziyaretçi
Artık
bahar yorgunu olma vaktidir zamanda
Oysaki
bir yaramaz duruşu var baharın
Göz
kırpar güneş yamaçlarına şehrimin
Sonra
saklanır sır iklimlerin göğsünde
Ne
o kar kelebekleri mi düşen toprağıma
Cemre
ekmemiş miydim daha dün yollarına
Saklı
mevsimlerin sobelenmesi yakın
Çiçeklenmiş
bir anın resmi kadrajımda kaldı
Ah
anlamadım bu melankolik hikâye
Neden
zamana asıldı kaldı?
Sağ
göğün göğsünden yağmurları
Nisan,
ağlamanın tam zamanı
Öfke
kustuğun yeter zemheri
Ayazın
aklımı ç/aldı
Bir
umuttu türküler
“Bir
ilkbahar sabahı güneşle uyandın mı hiç”
Öyle
özledim ki yorulduğum baharları
Ufkun
kızılında batan akşamsefalarını
Ve
bir meltem rüzgârıyla dağılan efkârımın sazını
Unutmadım
unutamam o eski mülayim bakışlarını
T/adı
damarlarımda kaynayan candı
Çılgınca
kollarına uzandığım kırlar gibi
Soluk
renkleri soyup tenden
Yine
yeşillensin bahar dalları
Nuray
AYHAN…