Karanlık kör bir kuyuya attım düşlerimi
Masum bir bebeğin,
Gamzesinde bıraktım çocukça gülüşlerimi
Kaldırdım artık rafa umutlarımı
Sızlayan yüreğime inat bastırdım duygularımı…
 
Gönlüm hazan yaşıyor, içim bin hüsran!
Yüreğim yorgun sitemli sensiz geçen zamana
Eski romanların arasına sakladım sevdanı
Bir kelebeğin, yaşama azminde unuttum korkularımı
Ne aşkın kaldı inadına sevilebilecek
Nede "sevmiyorum" diye haykırıp,
Kendimi kandırabileceğim gücüm
Kalmadı artık hiçbiri,
Yoruldum, tükendim
Takatsizim ben…
 
Savaşarak kazandığım hayalleri
Kendi ellerimle bıraktım gökyüzüne
Gözyaşlarımı gizledim bahar yağmurlarında
Gönlüm hüzün dolu sığmıyor yüreğime
Ne yana baksam sen/sizlik
Hüzün k/okuyor sokaklarda
Darmadağın şimdi kalbim
Ayrılık rüzgârı esiyor şehrimde…
 
Dalga dalga, buram buram sen kokuyor
...yer, gök, deniz
Hırçın dalgalar vuruyor kıyıya
Gemiler yanaşıyor limana
Yolcular iniyor bir bir sevinçle
Özlemle sarılıyorlar sevdiklerine
Gelmeyeceğini bile bile seni arıyor gözlerim…
 
Yaş doluyor her seferinde ağlamaklı
Aslında sensizliği attım ben denize
S e n s i z l i k
Engin denizlerde boğulup kaybolsun diye…
 
Sevim ERTAŞ
16.04.2015
 
Şiirime ses olan dost ve değerli arkadaşım Mustafa KARAAHMETOĞLU’na teşekkür ederim… 

( Sensizlik başlıklı yazı iklim tarafından 26.04.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.