Vurulmuş bir keklik gibi,
Uzanıveriyoruz hayatın kollarında.
Yüzümüzde kimsesiz bir baharın hüznü,
Saçlarımıza değen rüzgârda İsrafil’in nefesi,
Çoğu zaman bilemeyiz.
Ölümün yaklaştığını Yakup misali göremeyiz.
Zaman bir kaçış gibi hayattan.
Bizler hayatın neresindeyiz? 
Dünyadan göçüp gitmemizle ne kaybeder ki hayat?
Oysa hayat en çaresiz olduğumuz anda pusuya yatar.
En acımasız sözleri bir tokat gibi yanaklarımızda,
Zaman ihtiyar bir adamın yürümesi kadar ağır,
Zaman gelmeyen sabahlar gibi.
Ne çekip gidebiliyoruz.
Ne de kaldığımıza sevinmek geçiyor içimizden.
Bir şarkı gibi hayat sıkılsak da dinlediğimiz.
Bazen çivisi kopmuş olur duvardaki resimlerimizin.
Kendimize en ihtiyacımız olduğu zamanda başka mecralarda oluruz.
En büyük zulmü yine biz yaparız kendimize.
Hayat gibi.
( Hayat Gibi başlıklı yazı Mecaz Adam tarafından 26.04.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.