**** HEP BAHAR KOKSUN DUDAKLARIN ****

/ Adını her zikirde içimdeki ateş, 
Yeniden harlanıyor gece gözünden /


Bitsin artık bu hasret.
Tabiat ananın coştuğu bir günde,
Bulutlar raksa durmuşken,
Rahmet pınarlarına karış da gel.
Bir yağmur tanesi ol,
Tutun zülüflerime.
Şavkından harelensin,
Hasretine mil çektiğim bu gözler.

Süzül perçemlerimden,
Kılavuzun olsun çehremde oluşan
Yılların şahidi derin çizikler.

Damla damla dökül,
Solgun yanaklarımdan
Ayaz vurgunu dudaklarıma.
Erisin ruhumda ki,
Torosların karı.
Çoşkun bir ırmak gibi,
Taşsın dökülsün,
Yıksın arzular surunu bendini.
Fecrin kızıllığında hüzne bulanıp
Şafaklar sökene kadar arş-ı alaya kalkarken
Bu defa sevdandan yana yorgun,
İki yana düşsün narin bilekler.

Sakın hazana aldanıp
Eylül'ü düşürme soluğuna 
Buzlar oluşsa da bazen ruhumda
Sen aldırma kırılır bir zaman sonra.
Hadi süzül zülüflerim den 
Damla damla düş,
Sevda çorağı ak gerdanıma.

Tabiat ana oyun eder 
Zamansız değişirse mevsimler
Sen sakın güz' e aldırma.
Cemreler teker  teker düşer
Havaya, suya, toprağa
Ben ıslanırken Nisan yağmurlarında, 
Hep bahar koksun,
Senin o vişne çürüğü gül dudaklarında. 

S.SAMYELİ
( Hep Bahar Koksun Dudakların başlıklı yazı S.SAMYELİ tarafından 21.04.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.