Efendim bendeniz Afyon'un Sandýklý kazasýndan Asker Mustafa'nýn torunu Selahattin Namdar. Çanakkale Harbinde cephede düþmana gözünü budaktan esirgemeden silah sýkmýþ Mustafa dedem, sonrada sað salim köyüne dönmüþ. O sene bizim köyden on yedi tane þehit varmýþ ne hikmetse dedem Cenabý Allah'ýn inayetiyle sað kalmýþ. Sonrasýnda çalýþmýþ çabalamýþ, alnýnýn terlerini akýtmýþ köyde bir dolu toprak sahibi olmuþ. Ben de onun beþinci oðlu Hikmet Namdar'ýn çocuklarýndan biri olan Selahattin Namdar. Ýki tane mütevazý tekstil fabrikasýnýn sahibiyim efendim. Allah'ýma çok þükür halimiz vaktimiz yerinde. Hanýmým Neriman'da çok iyidir. Kendi hanýmým diye söylemiyorum bir yemek yapar parmaklarýnýzla beraber her bir þeyleri yersiniz. Kazaktý, pantolondu, iç çamaþýrýydý bir dolu þey üretip halkýmýzýn kullanýmýna sunuyoruz memleketimizin bu köþesinden ekonomimize katkýda bulunuyoruz sizin anlayacaðýnýz...



Dünün çocuklarý, delikanlýlarý olan bizler, geldik neredeyse elli altý elli yedi yaþýna altmýþýmýza merdiven dayadýk. Sülalemiz epey geniþtir. Yedi tane dayýoðlu, beþ tane dayý kýzlarý, sekiz tane kýzlý erkekli amca çocuklarý, bir o kadar yine hala ve teyze çocuklarý. Þimdiki Cumhurbaþkanýmýzýn öðütlerini ta o zamanlardan duymuþlar da benim akrabalarým dünyaya bir dolu çocuk getirmiþler. Bunlarýn hepsi benim kuzenler ve onlarýn ciðer pareleri yavrularý. Allah da biliyor akrabalarýmýn hepsini de çok severim hiç birini de diðerinden zerre ayýrmam. Birçoðu bana Selahattin amca, bir kýsmý da Selahattin dayý, kimisi de Selahattin eniþte der. Eee, dayýlýk amcalýk, eniþtelik o kadar da kolay deðil, hem de bu devirde. ‘'Kanun hükmünde kararname ile dayýlýk ve amcalýk, eniþtelik yapmayanlarýn vatandaþlýk haklarýnýn geri alýnacaðýný geçenlerde hükumet bile açýkladý.'' Burasý tabi ki þakaydý, siz anladýnýz onu.



Muhtelif zamanlarda yeðenlerime ve tabi ki onlarýn halen hayatta olan (Ölmüþlerine Allah rahmet eylesin.)anne ve babalarýna hediye almaya bayýlýrým. Ne yapalým benim huyum da böyle arkadaþ. Allah bana o kadar zenginlik vermiþ, Karun kadar olmasa da, ben de elim bol olduðu zamanlarda, bayram demeden, seyran demeden bütün yeðenlerimi hediyelere boðarým. Aldýðým zamanda öyle elimde bir tane hediye ile gitmem yeðenlerimin karþýsýna. Mutlaka her birine en az iki üç hediye vardýr elimde. Kimi oyuncak, kimi kitap, bazen hýrka, gömlek, kazak. Yaz olur alýr götürürüm, kýþ olur alýr götürürüm, bayramlarda zaten hediyeleþmeyi hiç ihmal etmem, yýlbaþý olur yine hediyelerini eksik etmem, hatta Kabotaj Bayramýnda ve Birleþmiþ Milletler Mülteciler Gününde bile hediyelerini eksik etmemeye çalýþýrým. Sevdiklerime hediye alamadýðým zaman rahatsýz oluyorum, ruhum daralýyor, bunalýmlara giriyorum neredeyse. Yeðenlerimin çoðu daha kapýyý açmadan, benim geldiðimi zili çalýþýmdan anlarlar. Zilimin bana özel sitili üç uzun, üç kýsa, peþine bir uzun þeklindedir. Bana kapýyý açmadan evlerin içinde sevinç çýðlýklarý atýlýr, ben dýþarýdan duyarým. Sülalede benim çaldýðým zil sesini baþka bir akrabanýn hiç birisi çalmaz, çalamaz. Ellerim dolu olduðu için her zaman zilleri burnum ile çalarým. O sýrada elimde ki hediyeler düþme pozisyonuna geçmek üzeredir. Bazý günler birçok yeðenimi peþ peþe ziyaret etmek zorunda kalýrsam burnum pancar gibi kýzarýr da ertesi güne kadar kýzarýklýðý geçmez billahi. Ýnanmazsanýz yeðenlerime ve de eve gelince burnumu o halde gören karýma ve çocuklarýma sorabilirsiniz.



Gazetelerden ve basýndan takip ettiðim kadarýyla birçok ünlü sanatçý ve iþ adamý burnuna estetik yaptýrýyor, yaptýrdýktan sonra da burnunu sigorta ettiriyor. Düþündüm kendi kendime ‘'Selahattin bunu sen niye yaptýrmýyorsun?'' dedim. Öyle ya her hafta üç beþ yeðenini ziyaret ediyorsun ve onlarý da hediyesiz býrakmýyorsun Eee yanlarýna da hep ellerin dolu olarak gittiðin için kapý zillerine burnun ile basýyorsun yani arkadaþým aslýnda senin burnun büyük risk altýnda þu durumda sigorta yaptýrmayýp da ne yapacaksýn? Ya burnun ile zili çalarken elektrik çarpsa, yine zili çalarken burnunu zile fazla bastýrsan burnun yamulsa veya burnun ile zile basarken elindekiler ayaðýnýn üstüne düþse bir müddet topal topal gezsen, tam burnun ile zile basacakken burnunu sivri sinek ýsýrsa ya da ayaðýna, paçana bir sokak köpeði hamle yapýp dalsa, o arada korkudan küçük dilini yutsan ve çýkarmak için bir dolu uðraþsan. Düþünüp duruyorum burnumu sigorta yaptýrsam mý yaptýrmasam mý? Birkaç sigorta þirketinden fiyat alayým bakayým...



Bir zaman sonra Ýnternet'te bu konuda kýsa bir araþtýrma yapýp bu sigorta iþinin çok da maliyetli bir þey olmadýðýný gördüm. Yeðenleri, keratalarý hiç hediyesiz býrakmýyorum. Onlara bir söyleyeyim hele ‘'Burnumu sigorta yaptýracaðým sigorta primlerini siz öder misiniz?'' desem ne derler ki? Yok ya, kýyamam onlara, çoðu öðrenci zaten babalarýnýn eline bakýyorlar. Yine paþa paþa ben öderim burnumun sigorta primlerini dert etmesinler o kadar. Selahattin amcalarýnýn caný feda be yeðenlerine...