Güne doðdum yeniden.

Yeniden savsakladým üzünçleri.

Oysa nasýl raðbet ederim eleme…

Nüansý nasýl da hoþ gelir kulaðýma: Hüzün ve yadsýyamasam da yarattýðý o depresif boþluk. Sükût-u hayale de uðratsam sevdiklerimi doyamadan gideceðim þu sefil dünyaya.

Suret-i kati sahip olamasam da istem dýþý bir vurdumduymazlýkla kýble bilip yönümü yürüyorum güneþe doðru. Baharýn tadý damaðýmda yarým kalmýþ tüm iþlevsiz yetilerim baðdaþamazken þu garip çað ile sýra dýþý bir muhafazakâr edim benimki.

Siyasi bir görüþüm bile yok ne de bir kimliðim ne de adsýz bir köye mensubum kaçýncý kez kovulduðumu dahi hatýrlamadýðým. Kapý dýþarý eden kim varsa selam olsun. Savdýnýz sýranýzý, sakýn ha merak etmeyin neden saklýsýnýzdýr hala o gizil hatýratýmda tabi olamazken hiçbir kütüðe.

Doðumum neþe getirdi getireli doðurgan düþlerim tecelli edercesine baþýmý her yastýða koyduðumda sýzýsý en derinden o vakur vicdanýmýn bir bir yolarým çiçekleri koparýlmýþ olmanýn verdiði o üzünç ile ki nasýl nasýl da burkar en derinden. Dalsýzým ve mekânsýz hatta ansýzým ne ana dair ve boyutsal bir görecelikle gidip geliyorum dünyalar arasý ki hiç mi hiç sevmem seyahat etmeyi. Lakin bu yolculuk tüm o saklý umutlarýmýn düþsel bir türevi her ne kadar her geçen gün türlü eksilti eþlik etse de.

Komik hem de nasýl… Ah, benim akýlsýz baþým. Lakin baðdaþamadýðým ne varsa ve baðdaþtýramadýðým hangi kalýp ise eþlik eden tozlanmýþ ve sarý sayfalara beyit beyit iþliyorum o girizgâhý her nasýlsa abartýlý bir neþe ile ve fazlasýyla istem dýþý. Tanýmý koyalý çok oldu lakin istifli tüm öngörüleri REDDEDÝYORUM!

Ne de olsa sýkýlgan bir mizacýn tüm yolsuzluðu beni andan ve mekândan soyutlaþtýran. Nasýl bir izlekse artýk raðbet ettiðim henüz rastlayamadým ne bir eþkâle ne de bir türevine þu asýlsýz ve yadýrganasý kimliðimin. Yoz ve nasýl da köreltici. Duymadýðým sanýlsa da kulaklarým yelken misali tüm o söylemlerde kurdu radarýný. Kerelerce tövbe etsem de düþtü yolum bir kez daha belirsizliðe. Dünde kalmýþ iken kalan yarým son çeyreði de bozdurdum. Vay vay vay…

Bastým gittim bir kez yerim yurdum diye bellediðim her neresi ise.

Çelimsiz ellerimle sarýldým boðazýna o garip yetileri ile esir aldýklarýný sanan her kim ise…

Her ne ise boyunduruðuna girdiðim sanýlan o melun dünyanýn kýrdým zincirlerimi ve çoktan kavuþtum özgürlüðüme. Lakin evet lakin… Gerisi yok ki. Sadece ana ait bir düþüm ben. Düþünmekten kalan aklýný yitirmiþ bir meftayým musalla taþýnda eþlik ederken hiçlik.

Varlýða odaklý bir nimet belki de yokluk çizerken rotamý.

Kocaman bir yýlgý elimde kalan biçimlendirirken gözyaþýmý her ne kadar hicap etsem de.

Sakýncalý tüm düþlerimi gömdüm gömeli hibe ettim o yolsuzluklarý ve eþliðinde nice gömütün saf tuttum nazarýnda.

Savsakladým da ne varsa ket vuran. Bir bir eledim ve elimde kalan: Koca bir boþluk sýfýrýn nezaretinde kocaman bir boþ kümeyim ne hükmü geçen ne de el verirken dost addediþlerim uzaktan uzaða gülerken sessizce ve hoyratça tüm bitiþlere selam çakarken.

Baþlamadan biten ve devinen hayatlarýn getirdiði bir külfet altý üstü. Yadýrganasý bir yobazlýkla tahakküm altýna aldýklarýna inansalar da asla ait olmadýðým dünyalar ve seyrederken kuþ bakýþý çýktýðým o bulutlar olmuþ iken tek meskenim.

Mecralar nasýl da yadýrganasý, tahakkümperver o sýradanlýk paye verirken ve eþelerken yeni ganimetlere kavuþma telaþý ile.

Doðum günüm… Tek güne sýðmama ihtimaline raðmen öksüz bir çocuðun sessiz çýðlýðý ve gönüllerde yer bulasý bir randýmanla her gün yeniden doðan.

Mucize kabilinden tutunsam da yaþama aciz bir ýrgat kadar sefil ve hor görülesi. Ne bir sitem ne de bir gýybet sadece kýrýk bir kalbin kelimelerde yarattýðý o tezahür.

Kýsýr açýlýmlara raðbet etmesem de döngünün vurdumduymazlýðýnda yol almaktayým sessiz sedasýz.

Sesim duyulmasa da söylüyorum þarkýmý henüz yazmadýðým bir güftenin telaþý sarmýþken ve yoldaþ olmuþken yeknesak düþlerim açlýðýmý gideren ve dindirirken özlemlerimi.

Hayatý kucaklamak bu olsa gerek nakaratýnda saklý iken adým o þiirin…

Henüz vakit varken, gülüm

Paris yanýp yýkýlmadan,

henüz vakit varken gülüm,

yüreðim dalýndayken henüz,

þu Mayýs gecesi rýhtýmdan geçmeliyiz

söðütlerin altýndan, gülüm,

ýslak salkým söðütlerin.

(Nazým Hikmet)