Çektiği çilelere şaşana şaşıyorum.
Vazifesini müdrik, kilitlenip hedefe
Menzile koşmak varken, alıp sırtına küfe
İçinde vesveseler, şeytana açık büfe
Yanlış yönde yol alıp, koşana şaşıyorum...
İnsan bu! Anlaşılmaz bir kez görmeyle hâli
Ne düşleri son bulur, ne arzu, ne hayâli
Umudunu kesmeden, bir şelâle misâli
Deli gibi çalayıp, coşana şaşıyorum.
Her yediği darbede ucu yanık ah çekip
Mahzun bakışlarını boş bir mezara dikip
Damla damla incisi gözlerinde birikip
Destur alıp kirpikten, taşana şaşıyorum.
El olsa hadi neyse; "dostunum", "canım" deyip
Mehtab olup geceme, ay gibi gülümseyip
Sonra birden kaybolup, gönlüme gam yükleyip
Yaramı kanatana, deşene şaşıyorum.