TASVİR-İ GÜZAF

İç ses:

Soğuktan tirtir titreyen iki kişi.

İkisi de gecenin şehri gibi suskun,

Ve endişeli.

Çok üşüyen az üşüyene sordu,

Takatsiz ve gözleri dolu bir sözle.

-kim bilir kaç kez sevişti.

                                   Sisli dağların en ücrası ve 

                                                                         ferini git gide kaybeden ikindi güneşi.

-yetmiş.

-niye yetmiş

                      atmışdokuz desek yetmez mi?

-yetseydi öldürür müydü

                                             bir palavra Şirin’i?

İç ses:

Son bulmasa da, biraz durdu kıçı kırık masada muhabbet.

Ve o ara,

Soğuyan çayların üzerine beyaz buharlar

                                                 çil çil indi.

O kadar tembih etmesine rağmen tezgahtar,

Soğuktan üşüyen bu iki kişinin,

                                                 savaşı bitmedi.

 

( Tasvir-i Güzaf başlıklı yazı fuat arun tarafından 29.03.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.