BEN SAF ANADOLU SEN TAM İSTANBUL
Ey çehresi ayım, kaşları yayım,
Ey Tanrı'dan gayrı, yegane sayım,
Murada eyvahım, fethine "vay"ım;
Ben saf Anadolu, sen tam İstanbul
Başın bir Üsküdar, ulu ve mağrur,
Gözler Sultan Ahmet, ela dan çift nur
Kirpik Ok Meydanı, göreni vurur.
Ben saf Anadolu, sen tam İstanbul.
Dudak Göztepe'de, o Gül Bahçesi,
Dilin Aşiyan'da, bülbülün sesi,
Soluğun Kanlıca, keser nefesi;
Ben saf Anadolu, sen tam İstanbul.
Boynun Boğaziçi, gerdanın Harem,
Göğüslerin Aydost, büyüsü müphem,
Belin tam Beyoğlu, kımılca her dem;
Ben saf Anadolu, sen tam İstanbul.
Göbek Kazlıçeşme, dingin ve sükun
Bacaklar Gotlar da , ikice sütun,
Ayaklar Lale'de, gezinen sülün;
Ben saf Anadolu, sen tam İstanbul.
Yerebatan Sarnıç'da, muratdan sır var,
Mahrem arzulardan, nice esrar var.
Ah Neyzen değilim, edep var ar var;
Ben saf Anadolu, sen tam İstanbul.
Tenin Çamlık Park'ta, kokan ıhlamur,
Terin Çatalçeşme, çiseli yağmur
Ya sinene sar yar, ya surunda vur;
Ben saf Anadolu, sen tam İstanbul.
Ben Yozgat,Kırşehir,Muğla,Erzurum,
Çileden, cefadan, dertten, hamurum,
Ağrı,Toros, Süphan, kadar vakurum;
Ben saf Anadolu,sen tam İstanbul.
Aşk-ı mukaddes de, ol da var, öl de,
Mecnun gül derledi, aşkından çöl de,
Derdi bal eyledim, bak Acıgöl de;
Ben saf Anadolu,sen tam İstanbul.
28.03.2015
Kadir KOCA