tükendi umutlarım gidişinle
yerle yeksan oldu hayallerim
girmiyorsun rüyalarıma artık
senden bana kalan sadece anılarım
soldu bahçemdeki çiçekler birbir
ötmüyor artık kuşlar
konmuyorlar gül dolu balkonuma
içiçeyim hüzünle geceler boyu
yalnızlığıma eş
kapanmıyor gözlerim sensiz gecelerde
kirpiklerim uykuya küs
düğümlenir boğazımda hıçkırıklar
boğulurum
sabah olmaz uzar geceler
doğmaz güneş aydınlatmaz dünyamı
ararım puslu sokak lambaları ışığında
görecekmiş gibi seni
köşe başından çıkacaksın sanki
sesleneceksin yine eskisi gibi
ama yoksun
nerdesin hangi bilinmezlerdesin
hangi hoyrat kollar sarıyor seni
gözlerine bakarak seviyorum dedin mi
yüreğinde ona da yer verdin mi
yoksa seviyor mu göründün
her yüze güleni sanma dostun
düşmeye gör bir kere olmaz yanında
almıştır alacağını senden
arının çiçekten aldığı gibi
senin de olmaz ağlamaya yüzün
anlarsın her yanını sardığında hüzün
işte o an beni hatırla
haykır pişmanlığını aynada ki yüzüne
ancak o zaman göreceksin gerçekleri
ıslansın sulietin gözyaşlarınla
kendim ettim kendim buldum de
ağlamak yakışmaz sana
söylediğin sözler de etmez seni teselli
giden hangi sevgili dönmüş ki geri
unutamazsın sende bıraktığı izleri
istesen de silemezsin ...
Refik
26 . 03 . 2015
İstanbul
(
Umutsuz Bekleyişler Sonrası başlıklı yazı
keskin2011 tarafından
26.03.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
