Sesleniyorum sokaklarıma

Kim gülümseyen gönlünüze bu kasvetli bakışları yerleştirdi

Sokaklarımda insanlar gülümserdi

Artan gülümsemeler martılara yem diye atılırdı

Bu sancılı bir buluş yok oluş

Sessizliğin kasvetli adımları kaldırımları parçalamış

Utanarak bakar kitapların arasında mısralar

Kulvar değiştiren düşüncelerde kan kokar vıcık vıcık

Bir köfte ekmek arasında sunulur bu cacık olmayan cacık

Herkes olmuş düşünce celladı

Elinde balta istediği yerde kesmek için düşünceleri bekler

Ey sokaklar sizler bir zamanlar ne mutluydunuz

Mutlulukla üstünüzde döşenmiş 

Arnavut kaldırımında yürürlerdi insanlar

Artan gülümsemeler martılara yem diye atılırdı

Şimdi herkesin omuzunda kapkara bir tabut

İçine sokmak için ceset toplar

Ceset bulamazsa

Kör düşüncelerle ölümü koklatır

Yine ceset toplar

Mehmet Aluç

 

( Artan Gülümsemeler Martılara Yem Diye Atılırdı başlıklı yazı kul mehmet tarafından 25.03.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.