Yüzyıl Öncesi Bu Gün
Bir er, iki er, üç er
Oldular yüzlerce bin er
Kimi okulunu bıraktı
Kimi ana babayı, yarini...
Bir araya geldiler
Vatanın her köşesinden
Birer birer; derken
Bir çığ gibi büyüdüler
Henüz yaşamlarının
En erken
demlerindeydiler.
Suyun
bile özlemi var
Hep
denizlerine akar.
Baba ocağında hüzün
Gözlerde yaş,
Yüreklerde yangınlar
Özlemleriyle
soldu
Gencecik fidanlar !
Oysa bir damla su
Bir parça topraktılar.
Bir kuşun ötüşü
Bin kurşun atışıyla söndü
Yaşanacak topraklar için
Ölündükçe ölündü.
Birer, ikişer, üçer; derken
Biner biner gittiler
Namluların kurşun seslerinde
Henüz yaşamlarının en erken
Demlerindeydiler
Toprakları toprak oldu
Ve
o saf ruhları
Cennet nehrine doldu
Yürekleri yakar
Suyu
yakamazlar
Karışmasın
diye yaban damlalar
O yaman adamların özlerine
Gömmeden
önce
Şehitleri yıkamazlar
Toprağa katılan
Canları vatanımızı büyüttü
Damla
damla kanları
Bayrak
süzdükçe süzüldü
Bir er iki er üç er
Derken
Yanıp
yanıp söndüler
Şimdi
o nehrin en sevilen
Yerlerindedirler.
(
Yüzyıl Öncesi Bu Gün başlıklı yazı
KENAN KOÇ tarafından
18.03.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
