Yasaklıydı sevdalar ,gözlerimizde
perde.
Gençliği yaşamadım şimdi ona yanarım .
Adam gibi seversen bunun günahı nerde .
Bir anlık mutluluğu ,ömür boyu anarım.
. Dalında bir goncayken,daha açmadan
soldum.
Zaman gelip geçse de, hala
mazide kaldım.
Geri gelmez o günler,hayatı sevmez oldum.
Kendimi
çok zorladım,sabır ile sınarım .
Artık ilham vermiyor,bahçemdeki çiçekler.
Uyanıp da kalkmıyor ilkbaharda
böcekler.
Düşündükçe iç yakar,
acı olan gerçekler.
Gökyüzünden umutlar yağacakmış
sanarım.
Kaynağından çıkan
su, er geç denize iner.
Böyle devam etmez ya,gün olur devran döner.
Kabul olsa
dileğim derdim kederim diner.
Zor günde el vermeyen
dostlarımı kınarım .
Gün ışığı seherde dünyamızı sarınca .
Kanatlanıp melekler ahvalimi sorunca .
Nihayet o gün gelip,hedefime varınca .
Bütün sevenlerime bal şerbeti sunarım .
Soluduğum nefeste
Allah’ı zikrederim.
Bana layık görülen nimete
şükrederim.
Hayır vardır mutlaka,bunları fikrederim .
Bir damlacık sevgiye razı olur kanarım.
Ülkü Ahıska 16.Mart.2015