Online Üye
Online Ziyaretçi
Yıl
dündü kapkara gözler bürümüş şehrimi düşman denilen şerefsizi ile
Çanakkale’m
titrer iman dolu neferle Alahu Ekber diyerek Resul ile
Gök titrer melekler semada yere iner toplar gülümseyen şehitleri nur ile
Varsa
gelsin daha şerefsizi neferim imanınla coşar koşar Çanakkale geçilmez
Sema
kara gözlerin nefreti ile kükreyerek ağladı sağanak sağanak
Batılı
denen medeniyet canavarın sahibi yüreği kapkara kaçar çırpınarak
Neferimde iman ile koşarken gülümser şehadete yanakları nurdan al olarak
Varsa
gelsin daha şerefsizi neferim imanınla coşar koşar Çanakkale geçilmez
Sanki
karşında yetmiş bin açgözlü iklim canavarı medeniyet getirerek durur
Çanakkale’m
neferin iman dolu sinesi delinmez düşman boşuna karşısında durur yok onda zaten
gurur
Sen asilsin Çanakkale’m neferin imanı ile asil düşman denilen zalim zaten sefil oğlu sefil
Anlar ki düşman, geçit vermezsin imanlı neferim o kadar asil
Yıkılır bir anda düşman zafere giderken
yenilginin uçurumunda
Varsa
gelsin daha şerefsizi neferim imanınla coşar koşar Çanakkale geçilmez
Mehmet
Aluç