Ayrılık Acısı
Hançer gibi saplanıyor çoktandır yüreğime
Ayrılık acısı
Uyuşturuyor beynimi özlemlerin
Kavuşmak hayal olur mu bundan sonra
Onu da bilmiyorum
Ayrılık acısı içimi yakıp dağlarken…
Yokluğun kor ateş
Aklımdan hiç çıkmıyorsun
Sensiz uçurumun kenarında boşluktayım
Düşündükçe
Yar’dan aşağı ataasım gelir kendimi
Ayrılık acısı beni yok etmeden…
Akşamları seviyorum
Sabah güne seninle yeniden başlamayı
Hayal ederek seni beklemeyi seviyorum…
Didişmelerimizi
Çocuksu masumluğunu
Kadınsı kıskançlığını
Küskünlüğünü
Yokluğunda daha çok özlüyorum…
Ne kadar da kararlıydın
Haksızlıklarda beni savunurken
Bir o kadar da yumuşak ve sevecendin
Ellerime tenini bırakırken
Ya da gömleğimin düğmelerini çözerken
Mutlulukla kollarıma kendini atarken
Çok özlüyorum
Nereden bilebilirdim
Gideceğini bile bile
Gitme kal benimle demenin bir anlam taşımayacağını…
Senin için mutluluğun
Beni unutmandan geçtiğini bilsem de
Ne zordur
Hep yanımda kal demek!
Kim bilir senin içinde çok zor olacak
“Çabuk unutursan beni
Kavuşacaksın elbet mutluluğa
Alışacaksın ayrılıklara” demek…
Yokluğunda seni beklemek
Sensizliğe alışmak
Düşündükçe
Benden uzakta üşüdüğünü
Isınmak için elini yabancı ellere uzattığını
Bilmek ne zordur
Bilir misin?
Oysa nereden bileceksin
Yokluğunda içimin yangın yeri
Bir zamanlar aynı havasını kokladığımız şehrin
Sensiz buz kestiğini?
Ne kadar çok isterdim
Tüm engelleri bir çırpıda aşıp
Üzerine kasvet çökmüş mahallenin
Kendi kalabalığında yalnız kalan kocaman bulvarlarını
Sensiz terk edilmiş caddelerini
Yokluğunda kimsesiz kalan sokaklarını
Adım adım geçip sana gelmeyi
Saçlarını okşamayı
Gözlerinin derinliklerinde kaybolarak
Kulağına “seni seviyorum” demeyi…
Ne çok şey paylaşmıştık seninle
Hepsi dünde kaldı, adına mazi diyorlar
Şimdi her şey içimi yakıyor
Her şey acı veriyor yokluğunda…
Her akşam güneş
batarken gizli gizli ağladım
Terk etmedim sevdiğimi hiçbir zaman
Terk edilme korkusunu yüreğimin derinliklerinde yaşadım.
Sana koşmak
Doyasıya yaşatamadığım
Mutluluk adına
Geri dön ela gözlüm diyerek
Özür dilemek istedim
Ayrılık acısı içimi dağlarken…
//Ayrılığı anlatan her şiirimin dizelerini oluşturan
cümlelerin öznesi ve yüklemi gibiyiz sen ve ben! Biz ol/a/madan hiç olup ayrılık acısını
yaşıyoruz içimizde…//
Mustafa KARAAHMETOĞLU
15.02.2015
(
Ayrılık Acısı başlıklı yazı
Mustafa Kara tarafından
3/11/2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
