Ey Çanakkale’m dünyada bulunmaz senin eþin

Toraðýnýn baðrýna yatar nur þüheda ne güzeldir gülüþün

Seni yýkmak istedi gönlü olmayan üç beþ imansýz gönüllü

Sen sýðmazsýn gönüllere imanla çaðlarsýn bilemedi birkaç sümüklü

Topraðýnda þüheda kaný ile dalgalandý semada bayraðýn

Ýmanla þüheda koþtu senin için akýn akýn

Bir karýþ topraðýný vermez canýn verir bu nefer

Giremezsin bu topraða diye son nefesini verdi nefer gülümseyerek

Üstadým ne güzel demiþ medeniyet denilen tek diþi kalmýþ canavar

Ýþte o nedenle iman dolu göðsü yýkamadý düþman denilen hain davar

Üstadým ne güzel yine demiþ hangi çýlgýn bana zincir vuracakmýþ þaþarým

Gözleri þaþtý inanamadýlar birkaç silaha güvendi coþtular coþkularýnda boðuldular

Nefer iman dolu göðsü ile akýn etti dünyada var mý ondan daha asil

Düþman denilen edepsiz merhametsiz suratsýz bir alçak sefil

Afak toz duman yaðarken gökte mermiler bir bir

Bir devir kapandý açýldý yeni diye bir devir

Ýmanla vatan aþký ile doluydu her kazýlan siper

Gözü kýrpmadý þehadete koþtu vatan için tüm nefer

Bize býrakýldý bu vatan nur nur þüheda kaný ile iyi bilin

Gökte dalgalanýrken Þüheda kaný ile yýkanmýþ bayraðýma selam ile gülümseyin

Mehmet Aluç