Duy Gider Ayak
almış gitmiş uzağa başım
laf dinlemez artık gözlerim
çocukluğu tutuyor işte
nedense zorda elli yaşım
incitmesin ha seni sözlerim
basmam bir daha yalınayak
nasıl çırpınıyor kıyıların
duysan artık ateş böceğinden
ötesine geçilmez ufukların
çağırıp durur enginden
dinle beni gider ayak
boşuna bu köpürmelerin
üç beş küçük taşım
fırladıysa elimden
bir gün dönmeyecek mi kuma
acımadı ya derinlerin
işin gücün bekleyişte
yaza nazır maviliklerin
güneşi her körkütük edişte
bir görsen gökyüzüydü kuma
kaçtır mehtapla gelgitlerin
bir zahmet baksaydın dönüşte
veriyor bulutlar bir yanak
güya tuzsuz beslediklerin
bilmezsin nasıl öyle oynak
ey deniz kadim dostun rüzgar
kuşlar desen korkuyla ötüşte
mum itinasında yıldızlar
şair sen otur sigara yak
uzanıp gölgeler süzülünce
turkuazı ara bul sezişte
şiirlerin bilmem kaç uyak
masal esasında binbirgece
duy beni gider ayak
dr.süreyya burak önder
(
Duy Gider Ayak başlıklı yazı
burak1907 tarafından
5.03.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
