sinsi kanser çoktan almış bedende yerini...
bundan gayri sorsan ne çıkar halimi,
kaş yorgun düşmüş gözlerin üzerine...
gözler çoktan bitirmiş dünya ile işini..
el ayak yabancı olmuş bedene..
fark edememişim tek tek ayrılıp gidişlerini...
nefes toplar olmuş pılını pırtısını..
bundan gayri sıkı sıkı tutsan ne çıkar ellerimi.....
mesken tutsan ne değişir numuneyi... .............
bırak üşümüyorum kapatma artık pencereyi..
çoktan unutmuş can, tatlıyı acıyı hissetmeyi..
korkarım,mı sandın koşup ölümün önüne geçmeyi
sen derdine yan ey sevgili..
seni kim sever benden başka candan ileri.............
bıraksaydı biraz bu gönül seni takip etmeyi..
kim bilir belkide geriden fark ederdim gelişinden bu illeti..
sen sanmışım zülüflerinden almışım kapıdan içeri..
bitirmiş özümü bitirmiş gençliğimi bitirmiş yüreğimi....
sen sanmışım,yinede çekmemişim derdimden ellerimi..
düştü işte baş yastığa,can çırpınışlar,da..
dil sustu,kalp haykırışlarda,geldim yolun sonuna
bundan gayri gelip sarılsan hasta boynuma....
kollarımda derman,mı kaldı ki sarılayım sana..
muhtaç kalmışım bir gıdımlık takata..
hastane kazan ,sen kepçe dolaşsan oda oda..
acaba yetişebilirmisin bir daha kara gözlerime bakmaya..
dönüşüne adaklar adamıştım,ne sen geldin bana..
ne adağım nasip oldu yoluna ......................./.../
baktım,ki inadın dağların ortasında
kurban bulamadım, kurban ettim kendimi sana.................
