Ey insanoğlu kimsin, bu ne kibir azamet?
Ne sandın sen kendini, canın bile emanet
Ben den öte yok diye,kapılırsın gurura
Tükenince soluğun, kopar küçük kıyamet
Bakma dev aynasına, sırrı siliniverir
Yüce Mevlam isterse, kula ilmini verir
Sahibi değilsin sen, hiç bir marifetinin
Rabbin dilediğinde, aklını alıverir
Bilgisiz tecrübesiz, fikri sabit edersin
Vallahi şu keçiden, inatlıkta betersin
Kuru bir iskelettir,dökülünce etlerin
Kendine yetmedin de, aleme mi yetersin?
Ey insanoğlu sende, ne var ise HAK-kındır
Tevazu ve kanaat, doğrulukta farkındır
Kibire kapılıp ta, incitme gönülleri
Yaratılmışı seven, yaratana yakındır.
Şükran Gülcenaz AYDOĞAN
(
Kibir başlıklı yazı
Şükran Aydoğan tarafından
5.03.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
