Online Üye
Online Ziyaretçi
Toplumlarda en çok ihtimam gösterilmesi gereken kadındır. Çünkü O, var olmanın şifresidir, bir gizemdir, kıymettir. Korunması gereken bir hazinedir.
Bu yüzden muhataplarının O’na hitap ederken dikkatli ve titiz davranması gerekir. Çünkü hassas ve narindir, kırılgandır.
Sözlerin, zarafetsiz ve uluorta söyleniş biçimi, sevgi membaı olan kalbini derinden yaralayabilir. Huzurun ve mutluluğun kodlandığı ruhu, has ipeklerden daha şeffaf, en nadide tüllerden daha müstesnadır.
Normal söylenen sözcüklerin bile, filtre edilmeden O’na sarf edilmesi haksızlıktır, nazik kalbini kanatabileceği için kabalıktır.
O, her şeyin en iyisine, en güzeline, en seçilmişine layıktır. Böyle düşünmek, kesinlikle ayrıcalık değil, ihmal edilmemesi gereken en önemli vazife, vicdanlar için borçtur.
Kadın, erkekler için de bir aksesuar değildir. O, ihmal edilmeyi, hakareti, kırılmayı, rencide edilmeyi, itilip kakılmayı, şiddet görmeyi vb. asla hak etmeyen eşsiz değerdedir. Eğlenilecek eşya, iş gördürülecek makine veya çocuk üreticisi hiç değildir.
Bu şekilde görmek, sanmak ve bilmek, bir maharet, erkeklik semeresi, güç gösterisi olamaz. Böyle bir hak, imtiyaz veya ayrıcalık, hiç kimseye, gruba hiçbir güç tarafından verilmiş değildir. Verilmesi de mümkün olamaz.
Bundan dolayı, her toplumun, gelenek göreneklerinde, görgü ve protokol kurallarında, kadına gösterilmesi gereken, saygı, değer ve ayrıcalığın usul ve esasları ihtimamla belirlenmiştir. Bunlara uymamak kimi yerde suç, kabalık ve ayıptır.
O, toplumun ve erkeğin; tamamlayıcısı, ekmeği, suyu, evi, canı, cananı, en sevgilisi, gözünün nuru, kalbinin sevinç kaynağı, yaşama sevinci, dostu, sırdaşı, biricik arkadaşı, ömrü, evinin direği, başının tacı, tesellisi, en kıymetlisi, kızı, kardeşi, eşi, anası ve var oluş sebebidir.
Kadınsız bir hayat düşünülemez. Olsa bile bu hayat asla yaşanamaz. Çünkü yaşam O’nunla anlamlıdır.
Maddi yer küresinin maneviyat kazanması, kıymetli olması, anlam bulması, yaşanılır hale gelmesi kadın sayesindedir.
Metafizik boyutumuzun içinde de O vardır. Ruhumuzun huzur bulması, sevinçlerimiz, mutluluğumuz, değer yargılarımız vb. hep kadının bize verdiği manevi kıymet sayesindedir.
Zamana değer katan, acıları tebessümlere çeviren, sıkıntılarımıza merhem olan, kederlerimize serin imbatlar fısıldayan O’dur.
Güçsüzlüğümüzün direği, başarılarımızın gerçek kahramanı, hayat bahçemizin gülü, çiçeği, sevinçlerimizin uğur böceği, yüreğimizdeki sevginin kaynağı O’dur.
O, soluk aldığımız havamız, huzur bulduğumuz yuvamız, sahiplenmemiz gereken en haklı davamızdır.
O öğretmendir, subaydır, erdir, doktordur, mimardır, işçidir, çiftçidir. Vatandır, bayraktır, MEHMET’ tir.
Cennet O’nun sayesinde çok yakınımızda, ayaklarının altındadır.
Dualarında, başarılarımız, sağlığımız, mutluluğumuz, huzurumuz, kurtuluşumuz vardır…
…
Kadınlarımız,
Pırlantalarımız…
Kızımız, eşimiz, anamız, bacımız,
O’nlar bizim baş tacımız…