Hayatın
çevresine çizilmiş ince çizgi
Çizginin
beri yüzü karanlık mı karanlık
Kör dövüşü
misali karmakarışık ezgi
Ezginin
son bölümü karanlık mı karanlık
Kapılmışız
dünyanın çıkar kavgalarına
Zahmetsiz
kazançları sanırlar som altından
Aldanırız
deryanın sahte dalgalarına
Sağlam
diye bastığın kum kayıyor altından
Şüphelere
düşmüşüz, herkes korku içinde
Ateşi
görmemişiz duman karmaşasında
Basireti
bağlanmış aydın susku içinde
Dilleri de
vurdular zaman kargaşasında
İnsan
mozaiğiyken güzelim Anadolu
Etnik
etnik ıslandık kendi yağmurumuzda
Kayıyor
elimizden rengarenk Samanyolu
Karanlığa
gömüldük kendi çamurumuzda
İhanet takvimin
de kendi ruhunu yaktı
Duruldu,
durulacak; kirli değil bu dere
Bazen kan
kırmızısı, bazen bulanık aktı
İçindeki pisliği
atar geldiği yere
Coşari
tozpembedir çizginin öte yüzü
Herkese
eşit şartta dağıtılıyor paye
Hayalinden
korkmasın insanoğlunun gözü
Hayali
gerçek etmek değil mi bütün gaye
İbrahim
COŞAR