Var mıdır güzel insanlarımızın dünyada eşi
Gönülleri sever biri değil üçü beşi
Gönüllerde doğan sevgi güneşi
Sararken hissedersin gönüldeki neşeyi gülümseyişi
Nefrete kine insanlarımızın gönülleri kapalı
Merhamet ile yapılmış gönül yapısı yüksek ahlaklı
Dilde çıkar sözler rengârenk
Gönüllerimiz sevilmeye denk
İnsanımızı gönlünde merhamet yağar sağanak sağanak
Merhametle iyilik sunar el imana yürür ayak
Gönüllerimizde açar sevgi ile güller
Mutlulukla sürsün tüm ömürler
Yolda toplanır ayağa takılan taşlar
Vefasızlıkla hiçbir zaman eğilmez bu başlar
Gönül sarayını kurar mümin Tevhitle
Dilinde Resul zikir söylenir gülümsemeyle
İnsanları sevmeyen kendi mezarını kendisi kazsın
Ey güzel insanım gönlündeki imanla kainata sığmazsın
Müslüman girmez insan kanına
Merhameti ile gel mümin kardeşim yanıma
Ey kardeşim gülüşün gülsün cümle insan canına
Kuran Resul imanı al gönlüne yaklaş benim yanıma
Müslüman derman olur her yaraya
Sahip çıkar vatana hatırana
Ey Müslüman Resul sana hayran
Bakışlarında gönlünde olmaz hüsran
Müslüman ister ki gönüllerde her gün olsun bayram
Ey Müslüman Resul sana hayran
Müslüman bilir iman ile döner dünya ve devran
Gönüllerde olmalı her daim kuran ile iman
Mehmet Aluç