Ne zaman görsem musallada bir tabut

Aklıma ölüm gelir

Ardından iş aş, de ki hırs; ölümü unut.!

Yaşananlar bölüm bölüm

Geçici zaferlerle gönlünü avut!

Sonrası

Yine gönlüm arsız put

Yasını çekmeye değmiyor hayat…

 

Ne zaman görsem yolda bir kuş ölüsü

Sadece leş, keskin bir koku!

Oysa uzak diyarlardan gelmişti sürüsü

Kimseyi üzmez var ile yoğu

Yaprağı kopan ağaç, kırılan çiçek

De ki; Bir canı vardı bir hayatı belki

Her canlıda ayni söylenir ölüm türküsü

Bak gözlerinde acıyı oku!

Ölümün acısını bilmiyor hayat…

 

Öldürüp bir gülü sevgiliye sunulan demet

Bir sevinçle taçlanıyor yas

Ölüm her canlıya büyük kıyamet

Bencillik ruhumuzda pas!

Beslediğin kuzuyu kesmek azamet

Aldırma bilme! deki; böyledir hayat

Adını katil yazdığın kaç eylemin var

Böceği ez, yılanı öldür çiçeği koparan insan

Düşünme yalnız senin canın, yalnız senin acın var

Aldırma vur kır böyle devam et!

 Nasılsa senden hesap sormuyor hayat…

 

Toynak…

( Kuş - Çiçek Ve İnsan başlıklı yazı Toynak tarafından 1.03.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.