* KIYIDA  BATIK BİR SANDAL *


Gül bahçeme, bülbüller konmaz oldu
Kanat çırpmalara döküldü yalnızlığı
Gün batımı, pencerendeki uzak çevren.
Üşürsen, derdim ne çok
Saçlarını savurma yele, kirpiklerinin ipeğini
Özlemlerimi çoğaltma, elleri kınalı gelin.


Düş denizlerini kirletip durdunuz
Gelincikli baharları, tarla kuşunun sevincini
Geçip gitti kasaba panayırları
Azaldı şimdi atlıkarıncalar
Çocuk kalbimizdeki dönme dolap
Bir tel cambazının yorgun güncesi.


Yazgınmış o kırık saz, baldıranlı nice serüven
Çoban yıldızının göz kırpması gecikmiş akşamsefasına
Kıyıda, batık bir sandal, öylece yaşlanıp durur
Ömrüm gibi, ömrüm gibi,  uçup gitmiş kokusu sevgilinin.


Nuri    Dağdelen
Özdere- İzmir/

( Kıyıda Batık Bir Sandal başlıklı yazı Öz tarafından 1.03.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.