Al eline sık toprağı şehit kanı ile sulanmış yoktur eşi
Bu vatan için şehit oldular tek tek ölmediler toptan gitti dördü beşi
Düşman mermileri düşerken toprağa bir bir nurla döşenmiş karaya
Vatan için bayrak için ölenler çıktı şehadet için bir bir ortaya
Medeniyet sunalım dedi medeniyetten anlamayan Avrupalı
Görmediler kendilerini zaten onların ufukları dünden kapalı
Çanakkale de toz duman sanki bir anda yaşanıyor mahşer
Ölüm şerbetini mutlulukla yaşıyor ecdadım cümlesi imanla pişer
Vatanı parçalamak ister düşman eylemek ister âlemi istila
Aman Allah’ım ne vicdan kalmış ne merhamet bin atla geliyor bela
Hayâsızca gelenlerin yüzüne bakın şer akıyor hayâsızca
Medeniyet diye ölüm sunan yürüyor üstümüze haksızca
İman ile doldurmuş çukuru bekler başında nefer
Gülümseyerek şehadete gidiyor nefer arkasındakiler de koşar sefer sefer
Siperler kazıldı uzun uzun derin mi derin hazır şehadet deryası
İçinde Allah Allah nidaları doldu neferin imanı şahlanıyor açıkçası
Dua ile semaya kalkar Ya Rahman namerde ezdirtme vatanı titrerken eller
Sana gül kokan Resule mutlulukla varsın sana doğru koşan bu iman dolu güller
Serhatte bekliyor iman göğsünde nefer hangi düşman nasıl ezer geçer
Vatan canı anası evladı eşi neferin ölmez şehittir Rahman yanında bakar gülümser
Düşman yaşamayı çok görür ecdadıma bir karış kefeni eline almış lakin kendine biçer
Düşman imanı bilmez dağları yıkar geçer lakin düşman kendi mezarını bir bir eşer
İman ile yerinde oynadı dağlar taşlar düşman vicdansız ecdadın yüreğini haşlar
Ecdadım korkar mı senden ey imansız iman ile yola çıkmış nefer dik geliyor başlar
Al kana boyandı vatanım doğdu bayrağım şehit kanıyla mukaddes nur nur dalgalanır
Bu zaferi ecdadıma imanla güç kuvvetler veren Resul ile yardım gönderen yüce Rahmandır
İşte budur ecdadın gönlü imanı vatan toprağını çiğnetmedi bizlerde çiğnetmeyeceğiz
Onlar Şehit düştü toprağa Rahman yanında bize gülümserken bizlerde emanetinize hep sahip çıkacağız
Mehmet Aluç