Döşüne Vurdun Ağladın

 

Yıllar sonra bir gün Cemre parkında,

Gelipte karşımda durdun ağladın.

Eğsende başını gönül farkında,

Oturup hal hatır sordun ağladın.

 

Ayrılık elinden kan ağlar yürek,

Soldukça takvimler yandım diyerek.

Kerem’in harına dayanmak gerek,

Ah çekip döşüne vurdun ağladın.

 

Gönül yangınları sönmezmiş meğer,

Felek söner görse kaşını eğer.

Yıllar sonra görmek dünyaya değer,

Başını omzuma verdin ağladın.

 

Tomurcuk açarken Afşin’in gülü,

Dalda diken oldu ayrılık zülü.

Elele tutuşmak ömür ödülü,

Sessizce hayaller kurdun ağladın.

 

Hasretin koynunda çekilen çile,

Yeşerdi kök saldı yıldıza bile.

Eyüp’ün göz yaşı dönünce sele,

Düşerken toprağa gördün ağladın.

 

Eyüp Şahan

Ankara/ Cemre Parkı 16.5.1981

( Döşüne Vurdun Ağladın başlıklı yazı Eyüp Şahan tarafından 28.02.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.