Hikaye / Anı Hikayeler

Eklenme Tarihi : 27.02.2015
Okunma Sayısı : 1335
Yorum Sayısı : 0
.........................................................

...................................................................................


...................................................................................................................


İlk okula geldiğimde yaInız babam ablamla beni ikiz yazdırmış nüfus kütüğüne ablamla ben aynı gittik.
O devirlerde Nüfus işlerinde gecikmeden dolayı ceza yememek için aile öyle göstermiş nüfus kütügünde.
İlk okula kayıt yapılmış ben ağlıyorum.
Daha okulun ilk gününde okul çok da uzak aklım şimdiki gibi eriyor.
Ağlıyorum ben acıkırım diye.
Bütün ailem bana gülüyorlar, sana azık koruz diye. 
Aile büyüklerim olarak herhalde babam götürdü,  ablamla beni.  Okul çok uzakta,aşağı okul deriz.
Gittik ablamla beni aynı sıraya oturtdular, kitaplarımız bilene aynıydı, sadece defterlerimiz ve kalemlerimiz ayrıydı,ikiz gibiydim ablamla.
Okuldan eve gelene kadarda ablamla sürekli döğüşürdüm,  nedendir bilmem, belki ya bir silgi, yada bir resim boyası içinde olabilir.
Okuldan eve gelene kadar birbirimizin başımızın etini yerdik.
Taaki ailelerimiz bizi ayırt edene kadar.
Her çocuk gibi benimde kavgalarım olurdu.
 İLkokul birde de kaldık ablamla beraber ,  ben hep kızdım senin yüzünden benide bıraktılar diye! Ablamın başarısızlığı yüzünden  pisikoleojisi bozulmasın diye öğretmenlerim tarafından bende alı konuldum bir üst sınıfa devam etdirmediler. Yani ablama moral olarak  cift dikiş yaptırdılar ilkokul birde...Ablamda ne şanslıymış ben çekiyorum ceremesini!.. 
Ben hep kızardım senin yüzünden benide bıraktılar diye. 
Aşağı Okulda üçe kadar gittim. 
Orada birde Amerika`nin süt tozlarından yapılma bizlere Okul bahçesinde bedava iri Kazanlarda içinde de Kocaman kafam kadar bir kepçeydi, okulun Müstahdemi tarafından bir bir hiç üşenilmeden isteğe göre sayısız ne kadar içersen serbest,  kaynatılmış süt içirirlerdi.
O zamanlarda yedi yaşında falandım ama bakın ki şimdi unutmamışım anlatıyorum.
Birde öğrenci velileri, Annelerimize Okul, un ve Yağ malzemesini verirdi diğer işlemleride ( Yani şişirilme çörekler Tandırlıkta saç üzerinde, Amerikan Malzemelerinden, o devirlerde öyle biliyorum ) Annelerimiz yapardı.
Süte gelince sanki köylünün inekleri yokmuş gibi oda marifetdi galiba.
Bencede çok sağlıksız bir gıda ürününün Okullarımıza kadar ulaşması ne bileyim birazda ...? Eski ürünlerini bizlerin üzerinde uyguluyorlardı ( Deniyorlardı ) belkide.
Bizler ölsek ne olur şimdiki kafama göre onların için deneme tahtası seçildik demekki iyiki kimseye bir şey olmadı o devirlerde..?  Atlamadan geçemedim.


Wederath`dan . 06 / 12 / 2014 .   saat. / 05 : 16 ..

 "Dönüş Korkmaz".



( Anadoluda ...çocuk... Olmak.( 3 ). Bölüm. başlıklı yazı Mosell 07 tarafından 27.02.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.