Hikaye / Anı Hikayeler

Eklenme Tarihi : 26.02.2015
Okunma Sayısı : 1069
Yorum Sayısı : 0
..........................................................................

..............................................................................................


...................................................................................................................

Evet ben çocukluğum derken bizler nasıl pudrasız ve tulumsuz büyüdüysek. Bir okadar da oyuncaklarımız bilene olmadı benim. Bizlerin oyuncağı elimize ne geçerse oydu. Belkide bir domatesi elimize almamız onun sağına soluna bakmamız bizim  hayal dünyamızdı neye benzetirsek o bizim için oyuncak sayılırdı. Hemde çok şey bizim için oyuncaktı  tabak,  çanak, tahta  kaşık bilene ve daha sayamadığım çok şey. 

Yalnız en möderen oyuncağımız çöpten bebekti. Ablam ayarlardı.

 Elbiselerinide ablam dikerdi taa  "O;    "zamanlardan da ablam nasıl iyi bir sağlıkçıysa iyi birde terziydi ilerki yıllarda da bizim kıyafetlerimizi ablam dikerdi. Kendi modamızı kendimiz yaratırdık.  Basma,   Pazen,  vede Diftin kumaşlardan... Yaz modası Basmadan olurdu Kış modamızda Divtin Kumaşlardan sahibinin elinden giyime hazır forma girerdi... Adeta o kıyafetler dikilene kadar ablama tapardık.  Babam evde biz öğrenelim diye Zetina ayakla çalıştırılan irice Zetina marka dikiş makinası almıştı!..

 Bütün kız Çocuklarının bu dikiş sanatını ögrenmeleri  için!...
Daha o yaşlarda bizlere el becerilerimiz ailelerimiz tarafından kurslara gitmeden doğal yöntemlerimizle öğrenirdik..

 Buda bizlerin yaşam felsefesiydi..  Ne öğrenirsen kendini  aşarsın buda öyle bir "ev beceri derslerimizdi, kendi adımıza Onun tam arzularını gerçekleştirirdik yeterki moda kıyafetlerimizi tezden bitirsinde biran önce giyelim hava atalım sokaktaki arkadaşlarımıza öylede bir düşünceler yaşayarak kendimizide bekiştirirdik Köy modası,  möy modası bizim modamızda ,  bize güzel gelirdi. Zaten bir köylünün giyimi;  Şehir ortamında hemen göze çarpar!  Bak!  Şu köyden gelmiş imajı yaratırlar bizim Şehir insanlarımız!. 

Yöremizde de tamamen yöresel giyinirdik. Dışarıda da konumuna göre elbiselerimiz olurdu en möderni hemide!. Babam Çağdaş insandı!. Öyle "gördük öylede "yaşıyoruz!. Bizler "Öcümüyüz İnsanız"!.  Anlatabildim sanırım!. Taaki o zamandan aldığım değerlerimle halen ayaktayım. "Ben "Türküm "Türk "Kadınıyım. Arap Üniformasına giremem babam tarafından bana ögretilmiş değerlerimdir. Oyuncak bebeklerimizin saçlarıda MISIR püskülünden yapardı ablam ne kadar güzel olurdu ( oyuncak) "kız bebeklerimiz!. Bazende belkide "Çamurlarda oynardık nerden biliceğin  üşüyüp hasta olacağını. Çokta hastalanmışızdır belkide?!..  "Oynarkende  bazen "Yağmur sularıyla gölekler yapardık  ve  "bahçe yapardık "oyuncaklarımızdada!.......

Wederath`dan . 06 / 12 / 2014 .  saat. / 05 : 16 ..

"Dönüş Korkmaz".









( Anadoluda... Çocuk... Olmak ( 2 ) . Bölüm. başlıklı yazı Mosell 07 tarafından 26.02.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.