Eksildikçe takvimin yaprağında baharlar,

Emekli kulübünde buluşur ihtiyarlar.

Zamana yenik beden zorlansa da yürürken,

Saygı gördüklerinde mesut ve bahtiyarlar.

 

Bin bir mücadeleyle, hayat denen bu yolu

Birlikte yürümüşler, çağırmış Anadolu.

Her olaydan birçok ders çıkarmışlar ki onlar,

Heybeleri tecrübe, akıl ve bilgi dolu.

 

Onlarla nefes alır bunaldıkça bu şehir

Onlarla sona varır suyu kurumuş nehir,

Gece gündüz düşmüyor pelteksi dillerinden,

Gelecek için dua, geçmiş içinse şiir.

 

Yorulmuş yüreklerde ölüm mutlak bir tasa;

Sağlık bulunmaz nimet, ömür nefesten kısa,

Akşam çabuk oluyor emekli kulübünde

Dilekler hep aynıdır, gündüzler kısalmasa.

 

Hayat çok zor bir oyun, görünmüyor sahibi,

Geride iz bırakan bu oyunun galibi;

Uykunun gelmediği o yalnız gecelerde

Tavanda seyredilir anılar filim gibi.

 

Coşari hüzünlenir yüreğin yavaş, yavaş!

Suratın asılıyor gözünden düşünce yaş!

Gurbetteki canların hasretine düştükçe

Emekli kulübünde başlar gizliden telaş!

 

İbrahim COŞAR

( Emekliler Kulübü başlıklı yazı İbrahim COŞAR tarafından 26.02.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.