Hikaye / Anı Hikayeler

Eklenme Tarihi : 25.02.2015
Okunma Sayısı : 1309
Yorum Sayısı : 0



.....................................................


..............................................................................


...............................................................................................................
Çocukluğumu hiç hatırlamayacak kadar konuya gireceğim.
 Köyümde doğmuşum. Kendimi nasıl  anlatacaksam bir çocukluk fotoraflarımız bilene yok öylece malesef.Kurukuru anlatacağım. Herhalde bende her çocuk gibi bir annem ve babam var onlardan dünyaya gelmişim . Bizler çocukluğumuzda altın beşiklerde büyümedik.Güzel toz  pudra`larla çocuk kundağında belenmedik. Yine ne yaptılar kara toprakla belediler.
Hakka uğurlanacağız gibi yine toprak malesef . Bizleri böyle Toprağı ısıtıp çocuk üşümesin diye birkaç tanede bez yaparlar onun içine ayaklarını ve kollarını içine hapis ederlerki hiç kıpırdamaz o çocuk. Malesef Tulum ve pudra`yla bezenmiş bir Çocuk olarak büyütülmedik. Sade ben değil bütün bizim zamanımızdakiler de öylece şansımıza kara toprağa belenmek geldi. Kundak , toprak  , çocuğu olarak bizim şansımıza gelmiş .  "O çocukki düşünün çocuk ölümlerinide çoğu cocuğun kendi kendini boğarak ölmesiyle oluyordu. Neden çocuğun kıbırdayacak halini bırakmıyorlarki.
Çocuklar hep ağlarlardı neden acıyan yerleri vardı onu bilene anlamazdı anneler.
Birde o yetmiyormuş gibi yeni doğan çocukların yüzlerine yemek tuzu ekerlerki çocuk pişmesin diye tamamen ilkel ve şans eseride gözlerimiz kör olmamış.
Çok şükür ki sağlıklı birer bebek olarak büyüdük. Burada da tüm Köylü çocukları adına değinmeden konuyuda atlamak istemedim. Neysek oyuz.  Fazla süslememe gerek yok sanırım bizler öyle süslü çocuk olarak dünyaya gelmedik tamamen kazalar sonucu geldik dünyaya .O devirlerde annelerimiz bilinçsizdi her evde on onbeş çocuk.
Maşallah nede çok kalabalık bir aile mödeli. Annem bilene on iki doğum gercekleştirmiş altı   oğlan altı kız.Bu da o annenin bedenen  ne kadar yıkma uğaması demektir. Benim yaşımdayken annem sanki   bir okadarda yaşından çok fazla gösterirdi. Yıkıma uğramıştı bedeni.  Ağır koşulları göz önünde bulundurursak annem zaten hiç yaşamadiki bu durumda öylecede hayata veda etti. Amansız Yüksek tansiyondan. Ilerki yazımda annemide anlatacağım zamanı geldiğinde. Oğlanların  daha dördü , altıdan ,  yediden, dokuz yaş almış, hastalıklardan ölürler . Geriye iki oğlan ve altı kız kalır. Ben beşinci sıradanım kızlarımızdan. Benim bir küçüğüm oğlan onun bir küçüğüde kız yani son kesenimiz. Yani ailemizin  Güleser`i.
Yä malesef bir okadar çocuk bir okadarda masraf demek.

06 / 12 / 2014 .  saat. / 05 : 16 .. Wederath`dan.
"Dönüş Korkmaz".




( Anadolu`da Çocuk Olmak . başlıklı yazı Mosell 07 tarafından 25.02.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.