PEKi...ÖYLE OLSUN

Nakşedip hayâlini gözlerimin ufkuna 
Hasret olup içime akacaksın, öyle mi? 
Çektiğim acıların varsan bile farkına 
Aldırmayıp, uzaktan, bakacaksın, öyle mi? 

Ne varsa hüzne dâir yüreğime yükleyip 
Mahzun bakışlarımı ardından sürükleyip 
"Seni seven öldü bil, art
ık 
arama! " deyip 
Kalan son umudumu yıkacaksın, öyle mi? 

Daha dün el eleyken güneşli kumsallarda 
Vurgun yedi düşlerim, salâ bekler sallarda 
Aşkıma yer ararken en güzel masallarda 
Bana bir tek fallarda çıkacaksın, öyle mi? 

Gözlerimin seli var her tebessüm kârında 
Kaç kez öldüm dirildim kim bilir efkârında 
Vicdânın sızlamadan mâziyi inkârında 
Aşkın sönmez harında yakacaksın, öyle mi? 

Senken yok yere üzen, kızan, naz edip küsen 
Senken cürmü kabaran, hesabı bana kesen 
Senken fırtına olup yaz ayında sert esen 
Urganı boynuma sen takacaksın, öyle mi? 

Bil ki, gönül mendilim bin kere yaşla dolsa 
Sanma "geri dön" derim, güzergâhın bu yolsa 
Sürgün edip insafı, dâra çek, nasıl olsa 
Mahşer günü karşıma çıkacaksın...Öyle mi!

Mecit AKTÜRK
( Peki...öyle Olsun... başlıklı yazı Mecit Aktürk tarafından 11.02.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.