Bir sonbaharın duldasında sevdim seni
Yeşile boyadım sarı güz rengini
Ruhunun isyana açık her deminde
Tüm isyanlarını bastırdım bir bir içimde
Bir hasretin gölgesinde sardım seni
Güneş gibi doğup ısıtmaktı sıcağımda
Bilemezdim bulutun güneşe küsüp
Dolu yağdırıp tenimde üşüyeceğini
Bir çocuğun düşlerinde sevdim seni
Gül/dü çocuk yanın güldü masumca
Hiç düşünemedim büyüyen çocuk yanlarımızın
Yavaş yavaş o masumiyetinden uzaklaşacağını
Bir kandil gecesinde tespih ettim seni
Yerle yeksan semadan indin avuçlarıma
Zühre yıldızı kadar parlak ışıl ışıldı yüzün
Işığında can buldum baş tacı ettim seni
Kardelen
Serap Sönmez
