Gözlerimden taşarken süzüldün dudağımdan
Adın dilimde hece anmadığım bir gün yok
Ağacımda dal iken kırıldın budağımdan
Yaprak yaprak savruldun yanmadığım bir gün yok
Her saniye aklımda düşlerimde sen varken
Söyle nasıl alışır bu kalbim yokluğuna
Bir ömür mutluluğu ben kalbine adarken
Bu can nasıl dayanır yok olan çokluğuna
Henüz açmadan solan tomurcuk güller gibi
Koparıp dallarından kurutup g/ittin beni
Seni farklı sanırken güzünde yeller gibi
Bir fırtına sonrası canımdan ettin beni
Nedensiz ayrılığın vebali ah doluysa
Benim için sevgili ağırlığınca ardır
Şu kısacık hayatta yol ayrılık yoluysa
Bilesin ki bir ömür bu dünya bana dardır
Hadi çıkar kalbinden bana dair ne varsa
Bir mezar kaz gitmeden istersen şimdi öldür
Al götür yüreğimden sana dair ne varsa
Ama bensiz bir yaşam bilesin sana çöldür
Rab'bimden son dileğim aşkın ateşiyle yan
Bensiz geçen her anın özlemiyle yan kavrul
Bize dair ne varsa hatırla zaman zaman
Fırtınalı kalbinin uğultusuyla savrul
Kardelen
Serap Sönmez
