Neyleyim
Karanlıkta kalmış yardım bekliyor,
Işığı görmeyen gözü neyleyim.
Birinin yanına bini ekliyor,
Cevabı olmayan sözü neyleyim.
Dağların başından keklik aşırmış
Yönünü kaybetmiş aklın şaşırmış
Kimisi yanında keklik taşırmış,
Kabuğu çıkmayan özü neyleyim.
Esaret çekmeyen tutsak salır mı?
Erken kalkan derviş yolda kalır mı?
Bakır yere düşse sarraf alır mı?
Sonunda kül olmuş közü neyleyim.
İnsanı ararsan kamilde ara
Sana da gelecek demişler sıra
Kelebeği vurma çıkınca kıra,
Ovası olmayan düzü neyleyim.
Aslanlar toplanmış çölün yüzünde
Bereket fışkırır suyun gözünde
Adam gibi adam durur sözünde,
Divanda çalmayan sazı neyleyim.
İnsan mayasında toprak yatıyor
Benlik kavgasında ocak batıyor
Hainler toplanmış vatan satıyor,
Çiçekler açmayan güzü neyleyim.
DOĞANAY’ım dağlar aşar gelirim
Kim iyi, kim kötü ben de bilirim
Hak Yolu’na dersen birgün ölürüm,
Kuldan utanmayan yüzü neyleyim!
Kemal DOĞANAY
(
Neyleyim başlıklı yazı
kemaldoganay tarafından
1.02.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
